Οι Δανοί The Burning, με πέντε μόλις χρόνια ύπαρξης, επιστρέφουν με τον τρίτο συνολικά δίσκο της καριέρας τους, ο οποίος φέρει τον τίτλο “Hail The Horde”.
Για όσους δεν τους γνωρίζουν, όπως και εγώ άλλωστε δεν τους γνώριζα μέχρι να πέσει ο συγκεκριμένος δίσκος στα χέρια μου, να πούμε ότι οι The Burning παίζουν το είδος της μουσικής που στην εποχή μας έχει καθιερωθεί να ονομάζεται ‘ακραίο’.
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι το “Hail The Horde” συνιστά μια μίξη από thrash, από deathcore και hardcore στοιχεία με την προσθήκη αρκετού groove. Κατά βάση mid tempo τραγούδια, με κοφτά riffs, μελωδικά solos (όπου αυτά υπάρχουν) και φωνητικά που παραπέμπουν στο hardcore. Θέλετε κάτι πιο συγκεκριμένο; Αν μπορείτε να φανταστείτε το αποτέλεσμα μιας συνεύρεσης (ή καλύτερα ενός οργίου) στην οποία συμμετέχουν οι Machine Head, οι Pantera, οι The Haunted αλλά και οι Entombed (εννοείται των πιο ‘rock n’ roll’ στιγμών τους) τότε είστε πολύ κοντά στο ηχητικό ύφος του δίσκου.
Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Σίγουρα δεν έχουμε να κάνουμε με ένα σχήμα που κρατάει ψηλά το λάβαρο της πρωτοτυπίας. Υπάρχουν αρκετά άλλα σχήματα που κινούνται στον ίδιο χώρο, και μάλιστα προσφέρουν καλύτερες δουλειές. Οι The Burning ενώ έχουν τις απαραίτητες επιρροές (είπαμε αυτά επιτάσσει η εποχή μας για θεωρείσαι ‘ακραίος’) δεν καταφέρνουν να παρουσιάσουν ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα.
Συνήθως η μουσική τέτοιου είδους συγκροτημάτων αποδίδει περισσότερο στις συνθήκες μιας ζωντανής εμφάνισης, παρά σε αυτές ενός studio δίσκου. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση (εννοώ αυτή ενός live) μπορώ πολύ άνετα να φανταστώ τον εαυτό μου μετά το πέρας τριών – τεσσάρων τραγουδιών να αδημονώ για τη λήξη της συναυλίας.
Αν παρόλα αυτά η παραπάνω περιγραφή του μουσικού στίγματος των The Burning σας φαίνεται ενδιαφέρουσα, δε χάνεται τίποτα να ρίξετε μια ‘αυτιά’ στο “Hail The Horde”, μπορεί και να σας αρέσει. Αν πάλι από την άλλη προτιμάτε το thrash σας χωρίς ‘παράταιρες’ προσμίξεις τότε θα πρέπει να απευθυνθείτε αλλού. Και ευτυχώς υπάρχουν πολλές νέες κυκλοφορίες, στις οποίες μπορείτε να αναζητήσετε καταφύγιο.
Δημήτρης Καρβούνης
562 
