Alice Cooper, UDO Dirkschneider (Accept,UDO), Dan Mc Cafferty (Nazareth), Jon Lawton (Uriah Heep), Graham Bonnet (Rainbow,Alcatrazz), Glenn Hughes (Trapeze, Deep Purple, Black Sabbath), Joe Lynn Turner (Rainbow, Deep Purple), Paul Stanley (KISS), Billy Gibbons (ZZ Top), Steve Vai, Eric Martin (Mr. Big)… Τι κοινό έχουν τα παραπάνω ονόματα;
Μα πολύ απλά θα μου πείτε ότι είναι όλοι ογκόλιθοι της rock μουσικής. Συμφωνούμε, αλλά έχω να σας πω ότι όλοι αυτοί οι κύριοι συμμετέχουν, μαζί με πολλούς άλλους, στο τελευταίο δίσκο των Pushking! Φεύγουμε τρέχοντας να το αγοράσουμε, θα φωνάξετε τώρα όλοι! Χμμμ… Τα πράγματα δυστυχώς δεν είναι τόσο απλά. Δεν έχω μπερδευτεί ξανά τόσο πολύ με την ακρόαση ενός δίσκου. Υπάρχουν τραγούδια που θα καρφωθούν μονομιάς στο μυαλό σας και θα τα σιγοτραγουδάτε και άλλα (δυστυχώς είναι και η πλειοψηφία), που είναι ότι πιο ανέμπνευστοέχω ακούσει το τελευταίο καιρό.
Ας πάρουμε τα πράγματα απo την αρχή όμως. Οι Pushking υπάρχουν σα μπάντα αρκετά χρόνια και ειδικά στην πατρίδα τους τη Ρωσία, είναι μεγάλο όνομα. Πολλά τραγούδια του album θα τα βρείτε και στη μητρική τους γλώσσα, μιας και τα μετέφρασαν ειδικά για το “The World As We Love It” και τους καλεσμένους τους. Η μουσική που θα ακούσετε είναι μελωδικό radio friendly rock, με αρκετές μπαλάντες αλλά και mid-tempo κομμάτια. H μπάντα είναι αλήθεια ότι έχει προσπαθήσει αρκετά να προσαρμόσει τα τραγούδια στο μουσικό στυλ του κάθε συμμετέχοντα, ώστε να αναδειχθούν με αυτό το τρόπο. Έτσι θα ακούσετε μέσα τις καθαριστικές κραυγές του Steve Vai, το χορευτικό blues rock των ZZ Top, την τραχιά φωνή του Dan McCafferty των Nazareth, και φυσικά τη μελωδικότητα του J.L.Turner.
Όμως οι περισσότερες συνθέσεις είναι άνευρες, χωρίς φαντασία και δύναμη. Βρήκα τον εαυτό μου να κουράζεται σταδιακά με κάθε νότα που πέρναγε μέχρι που έφτασα στο σημείο απλά να επιλέξω τα τέσσερα-πέντε καλύτερα τραγούδια και να ακούω μόνο αυτά. Άσχημος απολογισμός αν σκεφτεί κανείς ότι στο σύνολο τους είναι δεκαεννέα στον αριθμό και σχεδόν κάθε σύνθεση έχει και διαφορετικό καλεσμένο.
Εν κατακλείδι το album αξίζει κάποιος να το αποκτήσει λόγω των τρομερών συμμετοχών του και της ειλικρινής προσπάθειας της οποίας έγινε. Πάρα ταύτα σίγουρα υπάρχουν καλύτερες επιλογές εκεί έξω για τα αυτιά, αλλά και για τις τσέπες μας. Το rock and roll journey που οι ίδιοι μας προτείνουν θα γίνει, αλλά δυστυχώς όχι μαζί τους.
Δημήτρης Χατζάρας
537 
