Αν και δε μου αρέσει η λέξη “retro”, θα αναγκαστώ να τη χρησιμοποιήσω τούτη τη φορά, αν και με τη καλή έννοια, μιας και οι Αμερικανοί Skelator, είχαν και έχουν όλη τη καλή διάθεση, να ανατρέξουν στο παρελθόν αυτής της μουσικής, μήπως και βρουν τα χαμένα κομμάτια μιας μοναδικής μαγείας, προ πολλού ξεχασμένης!
Ακόμη και το όνομα τους μου θυμίζει ένα “κακό” ήρωα cartoon της δεκαετίας του ’80, συν του ότι η επιρροές τους δεν έχουν αλλάξει κι αυτές δεκαετία, και υπάρχουν αρκετές στιγμές, που θα νιώσετε ότι ακούτε Maiden (“Victory”), Metallica (“CircleofBloodshed”), Manowar (“TheTruth”), Helstar-Priest, αλλά και κάτι από τους πιο πρόσφατους Domine (“For Death and Glory”)!
Η πεντάδα από το San Diego, υπάρχει ήδη εδώ και δέκα χρόνια, έχοντας κυκλοφορήσει άλλη μια δουλειά και περήφανα θέλει να ανήκει στη συνομοταξία της νέας τάσης των True Metal συγκροτημάτων κάτι που καταφέρνει με Manowarάδικες τύπου δηλώσεις, “Death to the False-Killing Posers”!
Αν και από πολλές απόψεις συμφωνώ και επαυξάνω, θα ήθελα και πάντα απαιτούσα, πριν από οποιαδήποτε τέτοιου είδους δήλωση, να ακολουθεί μια δισκάρα, που να χαράζει τουλάχιστον μία καινούρια πορεία στο metal. Όχι πως στη περίπτωση μας έχουμε να κάνουμε με κακούς μουσικούς ή με ένα κακό άλμπουμ, αλλά ρε φίλε το να παίρνεις δέκα καλά στοιχεία από δέκα ορόσημα συγκροτήματα και να λες έτσι πρέπει να παίζεται το metal, καταφέρνεις να γίνεις αδιάφορος, για να μη πω τίποτα άλλο! Όλοι ξέρουμε και αν όχι κακώς, πως μπάντες όπως Riot, Demon, Magnum κ.α, ήταν μοναδικές και πράγματι θλίβομαι όταν ακούω σε ένα club το “Bloodstreets” και τρελαίνομαι, ενώ την ίδια στιγμή, “νεότερα παιδιά” με κοιτούν με απορία!
Εν κατακλείδι λοιπόν, οι Jason Houston-Larynx of Doom, Robbie “the” Houston-Guitar of Power, Rob Steinway– Guitar of Glory, Zach “Arnold” Palmer-Bass of Tyranny, Patrick Seick-Drums of War, έχουν φτιάξει μια καλή μπάντα κι ένα καλό δίσκο, με αρκετές καλές στιγμές, μα δεν πρόκειται να κατακτήσουν το κόσμο με το “Death to All Nations”, εκτός και αν τελικά βγάλουν κάτι πολύ καλό στο άμεσο μέλλον, γιατί τις δυνατότητες τις έχουν!
Μιχάλης Κανακουσάκης
586