Ο Rob είναι από τις περιπτώσεις, που ενώ θα περίμενε κανείς να είναι πασίγνωστος με μία μεγαλύτερη σταδιοδρομία στο χώρο της μουσικής, αδίκως αρκείται σε ένα μικρότερο κοινό αποδοχής, ενώ έχει τις ικανότητες κατάκτησης μιας μεγαλύτερης κορυφής!
Έχοντας αρκετά χρόνια παρουσίας στη μουσική, πρώτα με τη προσωπική του ομώνυμη μπάντα Moratti, έπειτα με την AOR μπάντα Final Frontier και πρόσφατα με τους Saga, έχει τις ικανότητες για μεγάλα πράγματα και αυτό αφήνει να υπονοηθεί με τη φρέσκια προσωπική του δουλειά “Victory”!
Μια μίξη hard rock/AOR, με πιο pop περάσματα και σαφής επιρροές από Phil Collins, Toto, μα και μία αύρα από ένα ερωτισμό σε στυλ Michael Bolton χωρίς να γίνεται γλυκανάλατος βέβαια, μας χαρίζει ένα άλμπουμ άνω του μετρίου, με 11 υπέροχα κομμάτια που ακούγονται μονορούφι!
Αν και τα δικά μου ακούσματα, κυμαίνονται σε σκληρότερα ηχητικά μονοπάτια, αισθάνθηκα την τιμιότητα και την ειλικρίνεια που υπάρχει μέσα στο “Victory” και αν.. λέω αν και πάντα με τη δική μου κρίση και σκοπιά, αν ο Rob αποφάσιζε να σκληρύνει λίγο και να ακουστεί πιο κοντά σε μπάντες όπως οι Ten ή Jaded Heart ας πούμε, θα είχε την επιτυχία στο τσεπάκι του!
Ο ίδιος ασχολήθηκε με τη παραγωγή και τη σύνθεση των τραγουδιών και όπως φαίνεται ανοίγει μια καινούρια εποχή στη προσωπική του καριέρα ως μουσικός και ως τραγουδιστής. Αν και δεν είναι ο δίσκος της χρονιάς, είναι ένα όπως είπα ειλικρινές και τίμιο ξεκίνημα, για ένα καλλιτέχνη που αξίζει περισσότερα! Στο χέρι του είναι να αποκτήσει τη “νίκη” (Victory), που τόσο θέλει!
Μιχάλης Κανακουσάκης
708 
