Πάντα μου άρεσε το καλοπαιγμένο, στα πλαίσια του heavy ήχου, σκοτεινό και νηπενθές gothic rock/metal. Ακούω μπάντες όπως οι Charon, Beseech για παράδειγμα και νιώθω σαν να κοιτώ τα πάντα από μια άλλη μακρινή οπτική γωνία, σαν να κοιτώ τη γη από ψηλά και όλα τα γήινα προβλήματα μου φαίνονται ασήμαντα!
Η περίπτωση των Γερμανών Diary of Dreams, ομολογώ πως μου ήταν άγνωστη και αυτή είναι η πρώτη μουσική δουλειά που ακούω από αυτούς! Αν και στα χέρια μου ήρθε το promo και όχι το ολοκληρωμένο cd, απέκτησα όμως έστω κι έτσι, μία θετική άποψη για το “Ego-X” με ορισμένα μόνο αρνητικά στοιχεία.
Τα κομμάτια σκοτεινά και καλοπαιγμένα, μα ο Γερμανικός στίχος όταν κάνει τη παρουσία του, χαλάει κάπως την ατμόσφαιρα. Όχι ότι δε μ’ αρέσει η Γερμανική γλώσσα, ίσα ίσα το αντίθετο, μα απλά δε δένει στα αφτιά μου! Και στη τελική ένα σ’ αγαπώ να θες να πεις, ακουστικά είναι ένα χάλι! Ίσως τελικά, να έχουμε συνηθίσει τα Αγγλικά, πιο πολύ και από τα Ελληνικά..
Anyway! Το δεύτερο ίσως αρνητικό και μιλώ για εμένα, ως ένα μη ιδιαίτερα ανοιχτόμυαλο ακροατή και με συγκεκριμένες μοίρες ακουστικού εύρους (αν και όχι πάντα!), είναι τα πιο electro/pop/darkwave σημεία του, που κατά τη γνώμη μου το καθιστούν πιο αδύναμο!
Κατά τ’ αλλά μιλάμε για μία καλή δουλειά μιας και κομματάρες όπως τα “Undividable”, “Push Me”, δε “παίζει” να μη σας εντυπωσιάσουν! Επίσης η guest συμμετοχή της Amelia Brightman, αδελφή της μουσικού-ηθοποιού Sarah Brightman και του επίσης Γερμανού ηθοποιού Martin Kessler, στα φωνητικά, δίνουν άλλη ποιότητα στο “Ego-X”.
Και ως επίλογο θα έλεγα πως οι heavy ακροατές.. παρακαλούνται να μην είναι παράλογα προκατειλημμένοι με το είδος, μιας και δεν υπάρχει λόγος και αιτία, παρά μόνο ανόητα μυαλά σαν το δικό μου, που δέχονται κενές προπαγάνδες! Αγκαλιάστε το και απολάυστε το, γιατί ο frontman της μπάντας Adrian Hates, είναι ένα ταλαντούχο άτομο και δε πρόκειται εύκολα να σας απογοητεύσει, έξαλλου έχει πέρα τούτου, έχει αλλά 9 άλμπουμ στο ενεργητικό του! Δε το λες και λίγο..!
614 
