THE BOOK OF KNOTS: "Garden of Fainting Stars"

Το κουαρτέτο από την Αμερική φτάνει αισίως στον τρίτο του δίσκο, αυτή τη φορά μέσω της Ipecac Records. Από το ντεμπούτο τους κιόλας οι The Book of Knots έχουν καταστήσει σαφές πως δε θέλουν να ακολουθήσουν την πεπατημένη και για αυτό εξελίσσονται συνεχώς, χωρίς να περιορίζονται μουσικά.

Εάν ντε και καλά χρειάζεστε μια “ταμπέλα”, το “experimental art rock” νομίζω πως ταιριάζει απόλυτα. Το νέο τους πόνημα κλείνει την τριλογία που είχε ξεκινήσει το 2004, ονόματι By Sea, By Land, By Air” και όπως προδίδει και ο τίτλος, αυτήν τη φορά το σχήμα θα ασχοληθεί με τον ουρανό, το διάστημα και γενικά το ταξίδι στο απόκοσμο. Το εν λόγω ταξίδι αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας οι Carla Kihlstedt (φωνητικά, βιολί), Matthias Bossi (drums, piano), Joel Hamilton (κιθάρες) και Tony Maimone (μπάσο), έχοντας ως συνοδοιπόρους ονόματα όπως Mike Patton (Faith No More, Fantomas, Mr Bungle, Tomahawk etc), Blixa Bargeld (Nick Cave and the Bad Seeds, Einsturzende Neubauten), Trey Spruance (Mr Bungle), Mike Watt (Minuetmen, Firehose etc) και Nils Frykdahl (Sleepytime Gorilla Museum), μεταξύ άλλων. Το αποτέλεσμα είναι άκρως απολαυστικό και είναι δεδομένο πως οι οπαδοί του πειραματικού ήχου θα χαρούν να αποκτήσουν το Garden of Fainting Stars” στη δισκοθήκη τους. Όλο το album είναι ένα οδοιπορικό γεμάτο έντονα (μινιμαλιστικά) συναισθήματα και μεθυστικές εικόνες, θυμίζοντας ενίοτε soundtrack ταινίας φαντασίας. Ίσως να ήθελα την Carla σε περισσότερα κομμάτια, μιας και είναι φωνάρα η τύπισσα, αλλά με ένα τέτοιο ποιοτικό πόρισμα και με τόσους, επί της ουσίας και όχι απλώς περαστικούς, guest μουσικούς, δε γίνεται να παραπονεθώ. Με μία λέξη, καταπληκτικό!


556
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1412 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.