Ε ρε γερμανική κάθαρση που μας χρειάζεται τελικά… μιλώντας γενικά, αλλά και ειδικά σε μουσικά πλαίσια βέβαια, μιας και οι Γερμανοί Hate Squad θα είναι από τώρα και στο εξής για μένα το παράδειγμα, για το πώς και με πιο τρόπο και σε τι δόσεις, πρέπει να παίζεται το παντρολόγημα μεταξύ του thrash metal και του hardcore, metalcore, deathcore, hatecore (ουφ!), core τέλος πάντων γενικότερα!
Αν και δεν είχα επίγνωση της ύπαρξης τους στο παρελθόν, η μπάντα υπάρχει από το 1993 και τούτο είναι το έκτο full length άλμπουμ που κυκλοφορεί από τη Massacre Records. Το… ή μάλλον η “Κάθαρση”, αποτελείται από 13 κομμάτια, τα οποία ισορροπούν άψογα μεταξύ του thrash και του core, με ένα βασικότατο για εμένα πλεονέκτημα. Αυτό που ανέφερα και πιο πάνω δηλαδή. Η σωστές δόσεις από thrash/death και hardcore, δίνουν ένα άλμπουμ που δε σε κουράζει, χαρίζοντας σου μέσα απ’ όλο τον όλεθρο, τη μελωδία!
Η φωνή του Burkhard Schmitt, αν και συμπορεύεται με πιο νέα ακούσματα, δε ξεχνά τις πραγματικές brutal ρίζες της, όπως και οι κιθάρες των Mark Kunneman και Martin Blankenburg, παλατζάρουν έντεχνα μεταξύ νέων core κοφτών γραμμών και παραδοσιακού death/thrash παιξίματος!
Εντάξει, μπορεί να μη γίνει ο δίσκος της χρονιάς, αλλά θυμίζοντας μου περισσότερο παλιές καλές thrash περισσότερο μέρες και στιγμές, θα χρήσω το “Katharsis” κατά τη ταπεινή γνώμη μου πάντα, ως ένα αξιόλογο δίσκο, που αξίζει έστω και μια μικρή προσοχή από εσάς!
Αν τελικά το οποιοδήποτε είδους core βρει το δρόμο του πέρα από κλισέ μόδες, κάπως έτσι θα έπρεπε να ακούγεται!
548 
