Κλασσικότατη περίπτωση αυτή που ένας δίσκος πλασάρεται με ένα καλό αλλά και ταιριαστό, κυρίως, artwork με τον τίτλο του. “Hierophany of the Open Grave”. Κάθε φορά που το συναντάμε αυτό βρίσκουμε τον εαυτό μας να δελεάζεται έστω και στο ελάχιστο αλλά αντιστεκόμαστε γιατί και δεν ξέρουμε τι θα πάρουμε και οι εποχές είναι δύσκολες. Το πόρισμα γι’ αυτό το album είναι διαφορετικό.
Οι Nightbringer κυκλοφόρησαν το νέο τους πόνημα το οποίο περιλαμβάνει εννέα καινούργια κομμάτια τα οποία εκτός από blackened death χαρακτηρίζονται και από μια ιδέα… doom. Το πρώτο τραγούδι του δίσκου είναι αυτό που ίσως κουράσει λίγο, αν το κάνει κάποιο, εξαιτίας της solo πορείας μουσικής και solo πορείας φωνητικών. Αυτό είναι και κάτι που συνεχίζεται στο υπόλοιπο του album αλλά με καλύτερη τεχνική. Η μουσική είναι βαθειά, συγκεκριμένη, χωρίς σταθερή ταχύτητα ή χρωματισμό και συναισθηματική. Τα φωνητικά παρόλα αυτά ακολουθούν το δικό τους μονοπάτι δίνοντας μας την εντύπωση πως θα κόλλαγαν σε οποιοδήποτε σημείο της μουσικής υπόκρουσης. Σε συνδυασμό πάντως και των δύο, εκεί είναι και η ουσία άλλωστε, βρίσκουμε καλά εκτελεσμένες συνθέσεις που χρειάστηκαν κάπως περισσότερο απ’ τον συνηθισμένο χρόνο ώστε να συγκεντρωθούν. Ευτυχώς για τη μπάντα από το Colorado, αυτό απέδωσε τελικά δημιουργώντας ένα καλό αποτέλεσμα.
Η αλήθεια είναι πως τα παραπάνω παραμένουν μια γενική αλήθεια/ιδέα για το τι ακούει κανείς το “Hierophany of the Open Grave”. Συγκεκριμένα, στα αρνητικά θα βάζαμε τη μεγάλη διάρκεια του κάθε κομματιού. “Hello! Doom!” θα επισημάνει κάποιος και όχι άδικα. Όταν λοιπόν χάρη στη doom φύση του το κομμάτι στα 4 λεπτά του δείχνει μια αιωνιότητα δεν το συνεχίζεις για άλλα τόσα. Πόσο μάλλον όταν δεν έχεις παραπάνω πράγματα να δείξεις και απλά επαναλαμβάνεις ότι έκανες και πριν. Οι τραβηγμένες συνθέσεις είναι λοιπόν το σημείο που πάσχει ο νέος δίσκος των Nightbringer. Μεταξύ άλλων μέτριων σημείων θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τη παραγωγή η οποία ειδικά στα φωνητικά κάνει μια δουλειά πολύ ξεπερασμένη κάνοντας τα να ακούγονται ξεθωριασμένα ενώ δεν ταιριάζουν στο… περιτύλιγμα.
527 
