Δύσκολοι καιροί αυτοί που ζούμε και αυτό κάνει αισθητή τη πραγματικότητα του στις πωλήσεις μουσικών δίσκων. Εντάξει, αυτό ισχύει για πέρα απ’ τα πρωτοκλασάτα ας πούμε ονόματα, και δεν εννοώ στο rock ή στο metal αλλά γενικά. Στη περίπτωση των Epica, και για τον λόγο ότι οι αγορές μας είναι περιορισμένες, το νέο τους album καταφέρνει να μπει στη λίστα.
Γιατί συγκεκριμένα αυτό; Να πούμε πρώτα πως οι Ολλανδοί έχουν, πλέον, κυκλοφορήσει πέντε studio albums με το τρίτο τους, το “The Divine Conspiracy”, να εδραιώνει τον βασικό τους ήχο. Τα δύο λοιπόν album που ακολούθησαν, πέρα απ’ την όλο και πιο σκοτεινή τους φύση, ενστερνίστηκαν επικίνδυνα το ίδιο μοτίβο με αποτέλεσμα να ακούγονται όλα τα κομμάτια των τριών δίσκων σαν από ένα album. Αυτό πολλούς τους κούρασε, άλλους τους εκνεύρισε,ενώ σε άλλους επιβεβαίωσε τη κατωτερότητα των female fronted σχημάτων για άλλη μια φορά. Σε πολλούς περισσότερους δεν προξένησε καμία ανησυχία ή δυσαρέσκεια και συνεχίζουν ακάθεκτοι να ακούν τους Epica.
Γι’ αυτούς οι Epica επιφύλασσαν μια έκπληξη με τη κυκλοφορία του “Requiem for the Indifferent” αφού εκτός των άλλων, το Ολλανδικό group καλυτέρευσε χαρακτηριστικά για τα οποία ήδη φημίζονταν. Πρώτα απ’ όλα φυσικά τη φωνή της Simone Simons η οποία ακούγεται ακόμα πιο ισορροπημένη και με πολύ καλή προφορά ενώ η θεατρικότητα που απέκτησε σε στιγμές μόνο ευχάριστη έκπληξη θα μπορούσε να φέρει. Πέρα απ’ αυτό, η μπάντα έχει αποκτήσει προφανώς μεγαλύτερη χημεία μεταξύ της με το δίχρονο δισκογραφικό της διάλλειμα να φαίνεται πως ωφέλησε: οι συνθέσεις είναι πιο “συγκεκριμένες” και δεν ξεφεύγουν, είναι πιο ώριμες, μελωδικότερες και ακόμα πιο ταιριαστές με τα backing οπερετικά φωνητικά από οποιονδήποτε δίσκο των Epica.
Σχετικά λοιπόν με τη συνέχιση της μουσικής παλέτας του παρελθόντος του συγκροτήματος, αναφερόμαστε στα συμφωνικά και επικά μέρη με τον κλασσικό ήχο του female fronted metal καθώς και στα οπερετικά φωνητικά που είναι η αντίθεση των αντρικών grunts. Καθόλου άγνωστο είδος δηλαδή, ειδικά για το κοινό της Ελλάδας.
Έτσι, το “Requiem for the Indifferent” ξεχωρίζει απ’ τη μέχρι στιγμής μικρο-μεγάλη δισκογραφία του συγκροτήματος και σίγουρα είναι η προσθήκη που θα μετανιώσει το λιγότερο ένας ακροατής νέος στο group
947 
