Μόλις είδα τον τίτλο του άλμπουμ, σκέφτηκα αμέσως. “Αυτό είναι νέο Tankard!”. Και βέβαια είχα δίκιο, αφού οι μεγαλύτεροι διαφημιστές του αγαπημένου μας αλκοολούχου αναψυκτικού γυρίζουν με την 15η τους δουλειά, μετά από δύο χρόνια, σε νέα εταιρία, αφού πλέον είναι μέρος της ομάδας Nuclear Blast.
Πάντα μου άρεσαν οι Γερμανοί και περισσότερο από όταν τους απόλαυσα και ζωντανά, με τον μπυροκοιλιά Gerre, να αισθάνεται βαθιά αυτό που κάνει και να τριγυρνάει πάνω στη σκηνή. Ανδρώθηκα, όντας νεανίας, με τραγούδια όπως τα “Beermuda”, “Dancing on our grave”, “For a thousand beers”, “Fuck Christmas” και άλλα, και χαίρομαι πάντα να βλέπω νέα τους δουλειά.
Έρχεται λοιπόν, το 2012, με ένα κλασικό τίτλο Tankard, “Α girl called Cerveza” να μας σηκώσει από τις ξαπλώστρες μας. Το εναρκτήριο κομμάτι έχει μια ανάσα από πιο κλασικό metal, αλλά το άρωμα του ζύθου, γρήγορα καταλαμβάνει τα ηχεία μας με το “Rapid Fire (A Tyrant’s elegy)”. Ο δίσκος συνεχίζει με τον νέο ύμνο προς τιμήν της μπίρας, ομότιτλο του άλμπουμ, όπου μιλάει για τον ερωτευμένο πότη που έπεσε πάλι στα δίχτυα του όμορφου κοριτσιού. Ένα κυνήγι μαγισσών ξεχύνεται μέσω των ηχητικών συχνοτήτων (“Witch Hunt”), φέρνοντας κοντά μας πάλι ένα κλασικό Tankard, για όλους εμάς που αγαπήσαμε το thrash!
Και μια έκπληξη περιμένει τους φίλους τους στο “The Metal Lady Boy”, αφού μία από τις μεγάλες κυρίες της μουσικής μας, η Doro Pesch, συμμετέχει στο τραγούδι, δημιουργώντας μία όμορφη αντίθεση με τα φωνητικά του Gerre. Και στο τέλος, μας περιμένει το χιτάκι του δίσκου, ονόματι “Running on Fumes” με κιθαριστικές ξυραφιές να απαιτεί να το παίξεις στην διαπασών!
Όμορφα riff, τέτοια ακριβώς που περιμένανε να παίξουν για ακόμη μια φορά, σε ένα σύνολο πολύ καλό που αποδεικνύει και πάλι ότι οι βασιλιάδες του αλκοολικού thrash θα είναι για πάντα μαζί μας!
Θέλω να σκίσω τα μανίκια του τζην μπουφάν μου και να το γεμίσω με ραφτά που θα απεικονίζουν τον χοντρούλη που συνήθως κοσμεί τα εξώφυλλα τους! ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΤΕ ΤΟ ΖΥΘΟ ΜΕ ΛΑΧΤΑΡΑ! Όπως ο Κουικάρας το Νέσκουίκ!
660 
