Όγδοο πόνημα για τους δουλευταράδες Korpiklaani, μέσα σε περίπου μια δεκαετία. Όχι άσχημα, από πλευράς παραγωγικότητας, αλλά η συνεχή παρουσία μπορεί να κουράσει και μάλλον κάτι τέτοιο συμβαίνει με το “Manala”.
Καταρχάς, φίλε αναγνώστη, σε περίπτωση που δεν έχεις ασχοληθεί με τους Korpiklaani, να ξέρεις πως πρόκειται για folk metal με φιλανδικούς στίχους και έντονο το στοιχείο του “πάμε να πιούμε αλκοόλ, να περάσουμε καλά”.
Και εννοείται πως θα περάσεις καλά με το “Manala”. Το ζήτημα βέβαια είναι το κατά πόσο διαφοροποιείται σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους, και εκεί ακριβώς είναι το μειονέκτημα του να βγάζεις σχεδόν κάθε χρόνο νέα δουλειά! Οι προγενέστεροι φίλοι της μπάντας δε θα βρουν κάτι νέο στο “Manala”, μιας και η συνταγή εδώ και αρκετά χρόνια, παραμένει η ίδια για τους Φιλανδούς folk metallers.
Μεμονωμένα πάντως, και στην περίπτωση που αρέσκεσαι σε ethnic/ folk ρυθμούς, η νέα δουλειά των Korpiklaani θα σε κάνει να περάσεις super, χορεύοντας ρυθμικά, αγκαλιά με το αγαπημένο σου αλκοολούχο ποτό. Τι και εάν δεν καταλαβαίνεις γρι από τους στίχους… Είναι από τις λίγες φορές που δεν πειράζει! Επίσης, δεν κουράζει η ακρόασή του, ένα από τα προσόντα του group που ευτυχώς δεν έχει αλλάξει με τον καιρό.
Κοντολογίς λοιπόν, το “Manala” είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα κυκλοφορία, φυσική συνέχεια της μέχρι στιγμής καριέρας των Φιλανδών, η οποία όμως δε θα δώσει κάτι καινούριο στους fan, αλλά έχει τα φόντα να προσηλυτίσει νέο αίμα στις τάξεις των οπαδών της μπάντας.
824 
