Τέταρτο album για τους Hollow Haze και δεύτερο συνεχόμενο με τον ίδιο τραγουδιστή, μιας και μέχρι πρότινος, ο ιταλός κιθαρίστας και ιθύνων νους των Hollow Haze, Nick Savio, δεν έλεγε να κατασταλάξει στον frontman του group του. Πάντως ο συμπατριώτης του Alex “Ramon” Sonato κάνει ομολογουμένως καλή δουλειά.
Δύο χρόνια πέρασαν από το “End of a Dark Era”, το προηγούμενο πόνημα των Hollow Haze, ενώ ένας (και κάτι ψιλά) από το τελευταίο Cyber Cross album, το άλλο project του Nick Savio, στο οποίο βγάζει το συνθετικό άχτι του.
Στο δια ταύτα λοιπόν, σύντεκνοι! Το “Poison In Black” είναι ένας πολύ καλός δίσκος, μελωδικού power που δεν καινοτομεί μεν, αλλά κερδίζει τον ακροατή μέσω της ειλικρίνειας των συνθέσεών του. Τα κομμάτια φλερτάρουν με όλα αυτά τα στοιχεία που στα 90s έκαναν το είδος αγαπητό, ενώ παράλληλα οι symphonic πινελιές συντελούν θετικά.
Ύστερα από μια εισαγωγή, ο δίσκος ξεκινάει με το Priestικό “Tears of Pain”, κατεβάζοντας στην πορεία ταχύτητες με το ρυθμικό “Never Turn Back”. Συνέχεια με τα “Haunting the Sinner”, “Lords of World” και “Hit In Time”, όπου τα συμφωνικά στοιχεία κάνουν πιο έντονη την εμφάνισή τους. Το “Chained” πατάει σε πιο heavy μονοπάτια, φτάνοντας σε ένα όμορφο refrain.
Ακολουθούν το powerίζον “Pray for You” και το mid tempo “Remorse” τα οποία δίνουν τη θέση τους στο “Voodoo Rites”, όπου οι Priest επιρροές επανεμφανίζονται. Το “Snowblind” ξεκινάει ως μπαλάντα και εξελίσσεται σε ένα πολύ όμορφο ρυθμικό κομμάτι, κλείνοντας έτσι ένα πολύ καλό συνθετικό σύνολο. Για το τέλος έχουμε μια συμπαθητική διασκευή στο “Headless Cross” των Black Sabbath, η οποία ελάχιστα αποκλίνει από το αυθεντικό τραγούδι.
Σε όλο το “Poison In Black”, η μελωδία έχει περίοπτη θέση και αυτό το συστατικό είναι που κερδίζει τις εντυπώσεις. Ίσως ήρθε ο καιρός να βγουν λιγάκι παραέξω οι Hollow Haze και να τους μάθει περισσότερος κόσμος, καθώς το εν λόγω album είναι θαρρώ η μεγάλη ευκαιρία τους.
612 
