Ρετρομανία έχει πέσει τώρα τελευταία πάλι!
Η αναζήτηση του νέου και του φρέσκου στον σκληρό ήχο, ξεσκονίζοντας τις φόρμες των παλιών, δεν είναι καινούρια υπόθεση! Βέβαια τα αποτελέσματα της εσκεμμένης παλιατζούρας είναι άλλοτε αστεία και πρόχειρα, υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις… Να σας συστήσω τους The Graviators! Το δισκογραφικό πόνημά τους, “Evil Deeds”, έρχεται κατευθείαν από την εποχή που μεγαλουργούσαν μπάντες σαν τους Pentagram, Trouble και τα λοιπά ρεμάλια της κατάχρησης καλλιτεχνικής έμπνευσης και μη!
Με το που ξεκινάει να γυρνάει το δισκάκι και σκάει η πρώτη νότα καταλαβαίνεις τις προθέσεις τους… Proto metal με την απαραίτητη doom-ια και blues-ια των προαναφερθέντων, αλλά και το σποραδικό stoner-αδικο γαρνίρισμα στις συνθέσεις τους, έτσι να είμαστε και μοντέρνοι. Θα ακούσεις τους Sabbath στα solo, θα ακούσεις εδώ και εκεί τις τυμπανίστικες φλυαρίες του ‘70, θα γουστάρεις όμως και με τα riff που θυμίζουν κάτι (αλλά τί;), χωρίς να χάνουν την προσωπικότητά και την τεχνικότητά τους! Τα πλήκτρα που χρησιμοποιούν οι The Graviators πλαισιώνουν τα κομμάτια του “Evil Deeds”, δίνοντας με την διακριτική παρουσία τους μια πιο prog-ψυχεδελική και σε σημεία occult ατμόσφαιρα… Μην ξεχνάμε, είμαστε σε μια χρονοτρύπα που όλα αυτά είναι κλειδιά στον ήχο μιας μπάντας που θέλει να ξεχωρίσει, όπως θέλει και να εδραιώσει τον “τρόμο” στα αυτιά ανυπεράσπιστων γονιών και να δώσει ήχο στις σκέψεις αντιφρονούντων μαλλιάδων και σκοταδιστών χίππιδων!
Με την πρώτη κιόλας ακρόαση του “Evil Deeds” σου κάθονται οι μελωδίες από τα τραγούδια και φωνητικές γραμμές που σκάνε με τσαμπουκά και την ελαφριά τσιρίδα που πασάρει ο τραγουδιάρης. Βάλε και μια αρκετά “παραδοσιακή” παραγωγή που είναι πληθωρική, με τα τύμπανα να είναι μπροστά, τις κιθάρες να σφυρίζουν και το μπάσο να δένει τα πάντα με τον βόμβο του, αλλά σίγουρα δεν χάνεται σε τερματισμένους compressors για να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερη φασαρία… Απλά, λιτά και ουσιαστικά!
The Graviators… Μια από αυτές τις εξαιρέσεις του ρετρόκ, που άμα σε ψήνουν μπάντες σαν τους Graveyard, The Devil’s Blood, Uncle Acid & The Deadbeats αλλά και μπάντες σαν τους Cathedral των τελευταίων δίσκων, θα σε κάνουν να βάλεις τις μυτερές μπότες με την καμπάνα τζιν και να αφήσεις και κάνα μουστάκι για να μουσκεύεται από το ρόφημα της προτίμησής σου… (το τελευταίο δεν ισχύει για τις κυρίες)! Δώσε!