Οι Alecto είναι το τρίο Βολιωτών που προήλθε από τις στάχτες των άλλοτε ανερχόμενων Eternal Hated. Έχοντας αφήσει πίσω το αμιγώς metal παρελθόν τους μαζί με τον πρώην τραγουδιστή τους οι EH αποφάσισαν το Δεκέμβριο του 2102 να βγάλουν ένα επτάιντσο με τέσσερα κομμάτια.
Η νέα κατεύθυνση του γκρουπ είναι σίγουρα πιο hardcore από τις κυκλοφορίες των προκατόχων τους Eternal Hated, πράγμα που είναι ηλίου φαεινότερον καθώς τα δύο από τα τρία μέλη του, παίζουν και με τους hardcore ήρωες My Turn. Από το εναρκτήριο κιόλας “Slow Life Deacay” είναι πασιφανές ότι τα παιδιά αυτά δεν παίρνουν αιχμαλώτους. Η πρώτη σκέψη που μου ήρθε ήταν οι άλλοτε ανερχόμενοι Καλιφορνέζοι και προστατευόμενοι των θεών Deftones, Will Haven, αλλά οι Alecto έχουν σίγουρα πολύ πιο αναρχικό και χύμα ήχο σε σχέση με τον πιο “γυαλισμένο” των Haven. Άλλοτε τείνουν προς καλοπαιγμένο crust καταλήψεων (“I Deserve My Heartbeats”) και άλλοτε σε τσαμπουκαλεμένο a-la Pantera metal της περιόδου “Vulgar Display of Power” (το κεντρικό riff του τελευταίου track “The Furies”).
Από άποψης τεχνικής οι Alecto είναι πολύ καλά καταρτισμένοι και ιδίως ο κιθαρίστας τους Στέλιος, ο οποίος δείχνει ότι εναλλάσσει άνετα διάφορα στυλ και δεν φοβάται ακόμη και να προχωρήσει σε ένα hard rock σόλο εν μέσω hardcore ορυμαγδού. Τα φωνητικά μοιράζονται επιτυχημένα τόσο ο Στέλιος όσο και ο μπασίστας του γκρουπ Νίκος που αναλαμβάνει τα πιο “σκισμένα” φωνητικά.
Οι Alecto αποτελούν σίγουρα μία ελπίδα για η μουσική αυτού χώρου και έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους για να βελτιωθούν και να συνεχίσουν να δημιουργούν. Ελπίζω να εκμεταλλευτούν σωστά αυτό το χρόνο για να βελτιωθούν και να προχωρήσουν με τις επόμενες κυκλοφορίες τους.
620 
