Όπως και να ξεκινήσω αυτήν την κριτική, θα φανώ σεξιστής και φαλλοκράτης. Δεν έχω καμιά πρόθεση να υποτιμήσω το “ασθενές”, στα χαρτιά τουλάχιστον, φύλο και ούτε να προκαλέσω φεμινιστική οργή κατά του Rockway.gr, αλλά μόλις είδα το εξώφυλλο κάτι σκίρτησε μέσα μου και ήθελα να ουρλιάξω ωσάν τσακάλι στο σεληνόφως.
Και αυτό γιατί αντίκρισα 5 καλλίγραμμες Φινλανδές να περπατούν σε έναν δρόμο έρημο και θέλησα να σταματήσω με την νταλίκα μου για να τις φορτώσω. Και πόσο μάλλον, όταν αυτές οι 5 όμορφες Βορειοευρωπαίες κουβαλούν μουσικά όργανα, που επίσης ξέρουν σωστά να χρησιμοποιούν.
Έχοντας σαν πρότυπο, ίσως τις Lita Ford και Joan Jett, και έχοντας ακούσει αρκετούς Ac/Dc και πολλούς άντρες τις αλήτικης hard rock μουσικής, όπως τους L.A. Guns και τους συμπατριώτες τους, Hanoi Rocks, δημιουργούν ένα ακόμα δισκάκι, που θες να το χαρίσεις στη φιλενάδα σου μαζί με ένα καυτό σύνολο τζην υφάσματος και να την κάνεις να σου χορέψει αισθησιακά.
Πιστεύω προσωπικά ότι η μουσική θα ήταν πολύ βαρετή χωρίς τις γυναίκες να χαλάνε τη ρουτίνα της αντρίλας, και πόσο μάλλον όταν η μουσική που γράφουν έχει “αρχίδια”. Χωρίς να κάνουν κάτι το εκπληκτικό, σε βοηθούν να περάσεις καλά ακούγοντας το “Breaking all the rules”.
Ακούστε το χιτάκι του δίσκου “STFU” (Shut the fuck up), που κυκλοφορεί μεμονωμένα και ως single, και θα καταλάβετε ότι είναι το κατάλληλο συγκρότημα για συνοδεύσει σε περιοδεία τις Crucified Barbara, αν βέβαια δεν τις προλάβει ο Eddie Spaghetti των Supersuckers.
“Due time”, “Whole lotta you”, “Crashing down”. Το album είναι γεμάτο με ορμόνες, που θα σας κάνουν να θέλετε να κουνηθείτε, άντρες και γυναίκες, στο ρυθμό τους και ότι ήθελε προκύψει. Γουστάρω….αν τους πάρω συνέντευξη, θα ζητήσω και τηλεφωνάκι!
618 
