Η έκτη δουλειά της Καλιφορνέζας Otep Shamaya, επιβεβαιώνει πως δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη… Ή ότι η τελευταία της λέξη, θα αξίζει!
Το “Atavist” του 2011 φλέρταρε αρκετά με τη μουσική τελμάτωση της καλλιτέχνιδος, εμπόδιο που ξεπερνά στο νέο της πόνημα, το οποίο, σύμφωνα με δικές τις δηλώσεις, θα αποτελεί και το κύκνειο δισκογραφικό άσμα της.
Το “Hydra” είναι ένα concept album, βασισμένο σε ένα graphic novel που γράφει η ίδια η Otep, το οποίο αναβλύζει μισανθρωπίλα και πεσιμισμό, δίνοντας μας τον πιο εσωστρεφές και σκοτεινό της δίσκο.
Πέραν όμως της ατμόσφαιρας, αυτό που πραγματικά κάνει εντύπωση στον ακροατή είναι η διάθεση για πειραματισμό, που περιορίζει το “in your face” attitude που χαρακτήρισε τον ήχο της πριν από μια δεκαετία, κάτι που σε τελική ανάλυση δεν ενοχλεί καθόλου. Ξεσπάσματα και brutalιές σαφώς και υπάρχουν, απλά έρχονται σε δεύτερη μοίρα, ελέω concept.
Ξέρω πως οι απαγγελίες, τα low tempo κομμάτια και ο πειραματικός χαρακτήρας του “Hydra” θα προβληματίσει αρκετούς fan, αλλά η Otep επέλεξε μια λιγότερο άμεση μουσική οδό, που προδιαθέτει υπομονή και προσεκτική ακρόαση.
Το καλύτερο σχόλιο που διάβασα για το album είναι το ότι φαντάζει ως soundtrack ταινίας τρόμου και δε μπορώ να διαφωνήσω! Οι εμμονές, οι φόβοι και τα πάθη της ερμηνεύτριας παίρνουν λογής μορφές και ελλοχεύουν στο σκοτάδι, ενώ η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι συνθέσεις και η συνολικά επιτηδευμένη έλλειψη αμεσότητας, συντελεί στη δημιουργία εικόνων που συνδέονται άρρηκτα με τις αισθήσεις του ακροατή.
Το “Hydra” είναι απλά μεθυστικό και αποτελεί για το γράφοντα μια από τις καλύτερες δουλειές του σχήματος. Εάν όντως αποσύρεται η Otep από τα μουσικά δρώμενα, θα μου λείψει πολύ η εσωστρέφειά της και η καλλιτεχνική προσέγγιση στα τραγούδια της. Art Saves!
611 
