Believe it or not, που λένε, η πραγματικότητα είναι πως η Πολωνία αυτήν την στιγμή ανήκει δικαιωματικά σε μια από τις 3 (πανευρωπαϊκά τουλάχιστον) χώρες που μπορεί να σηκώνει επάξια τον τίτλο της πετυχημένης μουσικής προόδου.
Θα πάρει πολύ ώρα να αναφέρουμε έστω και ονομαστικά μπάντες που διαπρέπουν συνεχόμενα. Οι BELIEVE σαν όνομα είναι πολύ γνωστοί πια στον κύκλο του art/progressive rock. Το 2006 εμφανίστηκαν με το ντεμπούτο άλμπουμ “Hope To See Another Day”, και σήμερα επιστρέφουν με το πέμπτο τους, “The Warmest Sun In The Winter”. Από τότε έχουν αλλάξει αρκετά στην πορεία της μπάντας, μα το βασικό στοιχείο και παράγοντας όλης αυτής της δημιουργίας παραμένει ο κιθαρίστας Mirek Gil. Αν ανατρέξετε πίσω στο παρελθόν θα τον βρείτε στην πασίγνωστη progressive (και καταξιωμένη) μπάντα, Collage και κατόπιν στους Satellite.
Οι βάσεις όπως καταλαβαίνεται πολύ γερά δομημένες και το ακουστικό αποτέλεσμα εγγύηση. Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι εξωπραγματικό ή πρωτότυπο. Ίσα-ίσα, είναι ένα πολύ βατό και απλό άλμπουμ, γεμάτο ρυθμό και μελωδία, με την υπέροχα χαρακτηριστική φωνή του Karol Wróblewski.
Το “The Warmest Sun In The Winter”, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα concept άλμπουμ, ο Karol μας εξηγεί με δυο λόγια την θεματολογία του…
“Το νέο άλμπουμ των Believe, λέει την ιστορία δύο φίλων που είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν ξανά μετά από πολύ καιρό. Στο παρελθόν περνούσαν πολύ καιρό μαζί στην παιδική τους ηλικία. Από τότε όμως άλλαξαν πολλά, ο ένας από τους φίλους έχασε το σπίτι του. Τώρα ξαναβρέθηκαν, κάθονται παρέα και κουβεντιάζουν για τα πάντα, τι συνέβηκε στις ζωές τους. Όλες οι αναμνήσεις από το παρελθόν είναι εδώ, ακόμα ζωντανές. Το “The Warmest Sun In The Winter”, αφηγείται πως ένας άνθρωπος μπορεί να μεταφέρει τον ήλιο ξανά στην ζωή κάποιου, μολονότι τις όποιες αντίξοες συνθήκες”.
Αγγίζει θα έλεγα πολύ τις ανθρώπινες ευαισθησίες και η μουσική είναι απλά συνοδεία με πολύ καλλιτεχνική θέση. 7 όμορφες συνθέσεις, (η όγδοη σαν hidden rack – “The Bright Day”, υπάρχει στην συνέχεια της 7ης “Heartless Land” η οποία είναι και η πιο μακροσκελής, και η πιο όμορφη κατ’ εμέ). Επίσης έχουμε το “Please Go Home”, το οποίο γράφτηκε στην μνήμη ενός πολύ καλού φίλου της μπάντας, Robert RosZak.
Με λίγα λόγια, είναι ένα άλμπουμ που μπορεί να σε συντροφεύει διακριτικά, χωρίς να σου προκαλεί τίποτα άλλο από όμορφα και γαλήνια συναισθήματα. Για τους φίλους των Collage, Satellite, είναι ιδανικό, για τους φίλους του είδους μια ευχάριστη επιλογή, καλλιτεχνικά άρτια.
582 
