Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του εισαγωγικού “6-5-2010” (για όσους δε θυμούνται, η “μαύρη” ημερομηνία της υπογραφής της πρώτης συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα παλικάρια αυτά είναι σίγουρα ότι έχουν το δίκιο με το μέρος τους, πράγμα που έχει κάποια βάση στην πραγματικότητα.
Οι Seedevil είναι ένα κουιντέτο Αθηναίων metallers που δημιουργήθηκε το 2009 και το παρόν album είναι η πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά μετά από μια σειρά demos, από τα οποία έχουν πάρει και αρκετά από τα κομμάτια του “Post Destruction”. Ο ήχος είναι κατά κόρον μοντέρνο metal που προσεγγίζει κυρίως τον ήχο των Bullet for my Valentine και των Killswitch Engage, σε λίγο πιο χαμηλές ταχύτητες και τόνους.
Το LP αυτό, λοιπόν, είναι στηριγμένο κυρίως σε σκληρά a-la In Flames riffs χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι οι Seedevil δεν εισάγουν τη μελωδία στη μουσική τους (χαρακτηριστικά τα πιανάκια στο “Αnother Day”) και χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχουν brutal καταβολές [βλ. το blast-beat περάσματα στο, κατά τα άλλα, μελωδικό “After Message (of Post Destruction)”].
Όλα αυτά συνοδευόμενα από την αρκετά δυνατή φωνή του frontman Παναγιώτη Σταυράγγελου, η οποία στα μελωδικά της σημεία όλως περιέργως θυμίζει τον Christian Machado των Ill Nino, και εναλλάσσεται με χαρακτηριστική άνεση σε σκισμένα. Το μόνο σημείο στο οποίο υστερεί είναι ίσως η προφορά του που ίσως να κάνει το όλο πράγμα λίγο πιο εξωτικό εν τέλει.
Εν κατακλείδι, παρόλο που οι Seedevil δε χάνουν για κανένα λόγο στα τεχνικά ζητήματα και έχουν κάποιες καλές ιδέες να επιδείξουν, γενικά αναλώνονται σε αυτές και πέφτουν στην παγίδα της επανάληψης, δεδομένου ότι συγκροτήματα μοντέρνου metal με προοπτικές περνούσαν και περνούν συχνά από αυτόν τον τόπο (θυμηθείτε τους Less Than Human, τους ROT κ.ο.κ.), οπότε έχει μπει κάποιος πήχυς ως προς τις δυνατότητες όλων. Επιπλέον καλό θα ήταν το LP να έχει μια πιο ενοποιημένη παράγωγη, ώστε να αποφεύγονται τα σκαμπανεβάσματα στον ήχο.
611 
