Επιτομή τιμιότητας. Σύγχρονο thrash metal με έντονο το crossover στο αίμα του και μια αρχή δυνατή, έντονη και με παραγωγή που θυμίζει Testament ή το παλιό σχήμα του παρανοϊκού Devin Townsend, Strapping Young Lad.
Ναι, ναι, θα σου θυμίσει Exodus γιατί στα φωνητικά υπάρχει ο Rob Dukes, τραγουδιστής και στους προαναφερθέντες thrash metal θρύλους. Το εναρκτήριο “Born To Serve”, με έντονη κοινωνική αποστροφή στους στίχους του, δίνει τη θέση του στο “Prophets of War”, που θα μπορούσε να είναι σχεδιασμένο από τους super stars, Metallica.
Το θέμα crossover είναι έντονο, λόγω της ύπαρξης του μπασίστα Rob Moschetti, με θητεία σε M.O.D. και Pro-Pain, που σε συνδυασμό με τα τύμπανα του Jim DeMaria (Merauder) δημιουργούν ένα όμορφο γκρουβάτο βάθρο στο οποίο ανεβαίνουν οι δυο κιθάρες των Trenzcer και Velez.
Το όνομα δε, της μπάντας στηλιτεύει την αποστολή Αμερικάνικων στρατευμάτων σε διάφορα μέρη του κόσμου για να καταστρέψουν στο όνομα της Δημοκρατίας και γύρω από αυτό γυρνούν και οι στίχοι του “We’re All Gonna Die”, αλλά και του ντεμπούτου τους, “Red, White And Blood”.
Τo υπέροχο, σχεδόν 6-λεπτών, “Death Comes Calling” ξεχωρίζει ως ένα εκ των καλύτερων κομματιών του 39-λεπτου δίσκου, με την πεντακάθαρη παραγωγή του Zeuss (Hatebreed, Soulfly).
Gang Choruses και ξυραφάτα κιθαριστικά solo (“Friendly Fire”), με αρκετές πιο ήρεμες και μελωδικές στιγμές (πχ. “Carny Love”), όμως το καλύτερο κομμάτι είναι αναμφισβήτητα το “There is no hope”, που ξεπερνά για λίγο τα 7 λεπτά και εκπνέει πεσιμισμό σε υπερθετικό βαθμό.
Οκ, δε θα φάω τα συκώτια του γείτονα για να μου δώσει τα λεφτά για να το αγοράσω, αλλά είναι άκρως διασκεδαστικό, αξιοπρεπές και δυναμικό crossover thrash album, το οποίο τιμά το ιδίωμα σε υπερθετικό βαθμό!
“It’s all gone, There is no Hope!!!!”
651 
