Από το πουθενά έσκασε το νέο τρίτο album των Αυστραλών Wolfmother, “New Crown”, χωρίς καμιά επίσημη προειδοποίηση.
Ο ιθύνων νους Andrew Stockdale, αφού το 2013 κυκλοφόρησε το παρθενικό του ντεμπούτο, “Keep Moving”, πήρε τον Ian Peres και το νέο drummer Vin Steele, και μπήκε στο studio να γράψει το τρίτο album της λυκομάνας, σε δική του παραγωγή.
Τα τραγούδια του δίσκου στο γνώριμο νεο-70s ύφος είναι όπως πάντα ιδανικά για τα ροκ αυτιά, αλλά στην ηχογράφηση μάλλον, δε δένουν μεταξύ τους.
Η αιτία είναι η έλλειψη συνοχής στη μίξη του δίσκου, που άλλοτε φαντάζει ρετροποιημένη ως το κόκαλο και άλλοτε πιο σύγχρονης κοπής, κάνοντας το σύνολο να μοιάζει σα συλλογή με κομμάτια διαφορετικών περιόδων.
Δεν ξέρω αν δεν βρήκε φωλιά σε δισκογραφική εταιρία ή έσπευσε να κυκλοφορήσει το νέο υλικό για να έχει merchandising στην περιοδεία, αλλά το αποτέλεσμα μοιάζει βιαστικό.
Το πρώτο “How Many Times” είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από τους Wolfmother, με καλό και κολλητικό ριφ, που είναι χαρακτηριστικό της συνθετικής ικανότητας του Stockdale και τα φωνητικά του λειτουργούν σωστά στο catchy ρεφρέν του κομματιού, σε μια παραγωγή ισορροπημένη ανάμεσα στο τώρα και το πριν. Όμως στη συνέχεια, ο ήχος αλλάζει συνεχώς.
Στο “Enemy is your mind” το μπάσο ακούγεται τόσο βρώμικο σαν να μην καθάρισε με το βουρτσάκι καλά το βινύλιο ή έχει μασηθεί η πολυχρησιμοποιημένη μου κασέτα, αλλά είναι λες και γράφτηκε 40 χρόνια πριν σε άλλο studio με άλλη φιλοσοφία. Με την κακή έννοια όμως!
Το “Heavy Weight” την ίδια παραγωγή έχει και μάλιστα, χαλάει την ομορφιά του κομματιού και έρχεται το “New Crown” σε πιο σύγχρονα ηχητικά μοτίβα να καθαρίσει τη βρωμιά.
Για να μην μακρηγορώ, ο Andrew Stockdale έβαλε τα χεράκια του και έβγαλε τα ματάκια του σε ένα album που θα πρότεινα εγκαίρως να γίνει remastered…
842 
