Οι Σλοβάκοι Abbey ov Thelema παρουσιάζουν το δεύτερο full length τους.
Αυτήν τη φορά καταπιάνονται με την Αποκάλυψη του Ιωάννη και μέσα από μια καθόλα avant garde αισθητική φέρνουν στην επιφάνεια ένα αποτέλεσμα που πολλοί θα μισήσουν, ενώ άλλοι ενδέχεται να αγαπήσουν.
Το χαοτικό παίξιμο της μπάντας, οι συνεχείς αλλαγές και οι κραυγές- φωνητικά, δε θα μπορέσουν να προσελκύσουν την πλειοψηφία των ακροατών, από την άλλη όμως θα ευχαριστήσουν όσους αρέσκονται σε (όμορφα δοσμένους) μουσικούς αχταρμάδες.
Μεγάλης διάρκειας συνθέσεις που στο μεγαλύτερο μέρος τους φλερτάρουν με το συμφωνικό black και την ambient ατμόσφαιρα (έτσι για να σπάει το ηχητικό παραλήρημα). Η επική προσέγγιση και η ατμόσφαιρα που υπάρχει διάχυτη στα κομμάτια δίνει πόντους σε ένα album που σίγουρα δεν το ακούς όταν θες να ηρεμήσεις.
Πάντως μέσα από το όλο χάος, αναδύεται ένα ενδιαφέρον σύνολο. Απλά θέλει το χρόνο του…
560 
