Ο κόσμος παραμένει τρομερά θυμωμένος φίλε μου…
Κάποια στιγμή η πτώση των αξιών θα εμφάνιζε τις συνέπειες της, αν όχι στο σύνολο της μάζας, τουλάχιστον στα ερευνητικά πνεύματα του καιρού μας. Ε, δεν είναι δα και ο ομορφότερος τρόπος να ζεις τη σήμερον και η εξαλλοσύνη τείνει να γίνει φυσικό καθεστώς σε μια κοινωνία που πνέει τα λοίσθια, τουλάχιστον με τη μορφή της οργάνωσης και των εξαρτήσεών της που έχει τώρα.
Όπως και όλες οι μορφές έκφρασης, έτσι και ο θυμός, εδώ και δεκαετίες, στη μουσική, έχει όνομα. Το λένε thrash metal. Ένα συνειδητοποιημένο ολοκληρωτικό χαστούκι, μια προειδοποίηση για την κατάπτωση, μια κραυγή επαναφοράς στο ανθρώπινο στοιχείο σου. Ένα τέτοιο, μου έριξαν μέσα στη μάπα οι Ισπανοί Vivid Remorse με το “Down To The Wire”, ένα καταιγιστικό σύνολο μελετημένης οργής, φοβερής δύναμης και σαφήνειας. Μανιασμένο thrash με death άποψη, μια παρτούζα επιρροών από όλο το φάσμα του ακραίου ήχου κάτω από τη δυαδικότητα των Slayer και των Machine Head.
“Overdosed”, το ισπανόφωνο “L’ Angoixa De L’ Existencia”, το βαρύτατο mid tempo “Ivolution” με το Sepultura αεράκι του, το ένκαυλο speed τεμάχιο “Seize The Death” και το “Imaginary Actress” (το οποίο ντύνεται και με επίσημο video clip), υπόσχονται στιγμές headbanging με ανεμελιά αλλοτινών old school αναμνήσεων. Κάτι επιτέλους πολύχρωμο, στον λαμέ κόσμο της βίας για τη βία. Απλά πράγματα. Riffάρες, ωραίοι ρυθμοί, άποψη και επίδειξή της στο αντικείμενο και κάθε άλλο παρά ανόητες “φρεσκαδούρες”. Θα τιμηθούν στις πιθανές playlists μου, εγγυημένα.
770 
