“Songs From November” ή αλλιώς τα χίλια και ένα πρόσωπα του Neal Morse…
Ειλικρινά δεν νομίζω να υπάρχει άλλος καλλιτέχνης στο progressive ή σε οποιοδήποτε άλλο μουσικό είδος θέλετε που να παράγει με τόση ευκολία τόσο όγκο μουσικής όσο ο Neal Morse (3 με 4 άλπουμ το χρόνο – σόλο, project ή με κάποια από τις μπάντες του), είτε μιλάμε για easy going μουσική με funk στοιχεία, σαξόφωνα και τρομπέτες, όπως αυτός ο δίσκος, είτε μιλάμε για τα progressive αριστουργήματά του.
Στο “Songs From November” ο Neal Morse ανακαλύπτει ξανά τον εαυτό του και απελευθερωμένος καλλιτεχνικά & μουσικά από οποιοδήποτε tabοο και κάθε λογής ταμπέλα που του έχουνε προσάψει κινείται με μόνο όχημα το συναίσθημα και το αστείρευτο ταλέντο του.
Simplicity θα έλεγα… ναι, αυτό κυριαρχεί στο καινούριο ατόπημα του Neal Morse! Mουσική για όλους, για πιο “ευρύ’’ κοινό, για πιο “εύκολους’’ ακροατές… ένα album με νορμάλ τραγούδια ίσως, ας μου επιτραπεί ο όρος (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χάνει κάτι απο την λάμψη και την ποιότητα του Morse), ένας δίσκος φόρος τιμής στους αγαπημένους του Jackson Browne & Graham Nash. Δημιουργικά, εκτελεστικά, ακόμα και στην παραγωγή δεν μοιάζει με τίποτα από όσα έχει παρουσιάσει στο παρελθόν, το μόνο κοινό σημείο αναφοράς που βρίσκω είναι το “It’s Not Too Late” του 2001 αλλά και πάλι… Σε κάποιους ίσως να ξινίσει αλλά όσοι ξέρουν ποιος πραγματικά είναι αυτός ο κύριος θα επενδύσουν άφοβα.
“Ξεκίνησα να γράφω τα τραγούδια τον Νοέμβριο του ’13 και χωρίς να ξέρω το πώς και το γιατί, μέσα σε αυτόν τον μήνα μου ήρθαν σχεδόν αβίαστα όλα τα τραγούδια…” λέει ο ίδιος ο Neal Morse και γυρνώντας από την παγκόσμια περιοδεία των Transatlantic τον Μάρτιο του 2014 μπάινει στο στούντιο για να ολοκληρώσει τον δίσκο.
O δίσκος ανοίγει με το “Whatever Days”, την funky ροκιά σε στυλ Billy Joel με το χαρακτηριστικό σαξόφωνο και το αξιομνημόνευτο refrain και από εκεί και πέρα έχει να παρουσιάσει πολλά. Το πρώτο single “Heaven Smile” που ενώ μπορεί να είναι μια τυπική Morse μπαλάντα στο στυλ “Shine” τα gospel στοιχεία που έχει ενσωματώσει όμως το εκτινάσσουν στα ύψη. Εδώ υπάρχει μια διάχυτη θρησκευτική ατμόσφαιρα αλλά ο Morse έχει δηλώσει ότι δεν είναι ένα θρησκευτικό album! Όπως και να ’χει εκπληκτικό κομμάτι. Θα βρεις το αγαπημένο μου “Flowers In A Vase” που θα σε ταξιδέψει με τη μαγική country αισθητική του, την πολύ όμορφη μπαλάντα “Love Shot An Arrow”, το συναισθηματικό & μελαγχολικό “My Time Of Dying” όπου οι στίχοι και το βιολί που το συνοδεύουν αν σε πιάσουν απροετοίμαστο σε έχουν σφάξει στην κυριολεξία, το σκοτεινό “Tell Me Annabelle” και το μελωδικό “Daddy’s Daughter”.
“Ακούω πολλά και διαφορετικά στυλ μουσικής, από progressive μέχρι Jazz και κλασσική” δηλώνει ο Neal και είναι κάτι που είναι εμφανές στον καινούριο του δίσκο. Ένας δίσκος που αποτελείται από 11 τραγούδια – κομψοτεχνήματα, όπου ο Morse ανακαλύπτει και πατάει σε καινούργιες γι’ αυτόν μουσικές περιοχές, 11 τραγούδια απλά στη δομή τους αλλά δύσκολα (για άλλους) στη σύλληψή τους, 11 τραγούδια που το μόνο σίγουρο είναι πως θα σε ξαφνιάσουν ευχάριστα.
Ο Neal με κάθε του δουλειά καταθέτει απλόχερα σε εμάς το μουσικό του όραμα,τον συναισθηματικό του κόσμο και την ψυχή του. Ούτως ή άλλως αυτός ο τεράστιος μουσικός δεν έχει να αποδείξει απολύτως τίποτα και σε κανέναν πλέον.
587 
