Η πρώτη μου επαφή με τους Evil Spirit, που αποτελούνται από 2 λατινοαμερικάνους και ένα Γερμανό και έχουν βάση το Βερολίνο, ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς.
Doom/death λέει, horror και occult φάση, εξώφυλλο σε στυλ 70’s cult ταινίας τρόμου, όλα τα καλά που μου γαργαλάνε ευχάριστα τον ουρανίσκο δηλαδή.
Δυστυχώς το πρωτότοκο τους που ακούει στο όνομα “Cauldron Messiah” μας προέκυψε λίγο. Χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερα κακό, αδυνατεί να ξεφύγει από την κατάρα του μέτριου, με κύριο ένοχο την έλλειψη στόχου. Θα πρέπει η κύριοι Evil Spirit κάποια στιγμή να αποφασίσουν αν θέλουν να παίξουν βαρύ doom, σάπιο αργό death ή ωμό λατινοαμερικάνικο metal, ή αν ο στόχος είναι να συνδυάσουν όλα τα παραπάνω (που θεωρητικά ακούγεται γαμάτο) να το κάνουν λίγο πιο επιδέξια και όχι σαν να προσπαθούν να φτιάξουν ένα πάζλ με κομμάτια από 3 διαφορετικά σετ. Και καλό θα ήταν να συμμαζέψουν λίγο τα ντραμς που ακούγονται άσχετα και αποκομμένα από την υπόλοιπη ενορχήστρωση, κάπως σαν ο ντράμερ να παίζει τα τραγούδια από μνήμη χωρίς να ακούει τα υπόλοιπα όργανα και να τα θυμάται λίγο διαφορετικά από ότι οι υπόλοιποι.
Κρίμα πάντως, είχα προσδοκίες για αυτούς, αλλά από ότι φαίνεται είναι μια ακόμα από τις μπάντες που χωρίς να είναι ακόμα έτοιμες για δίσκο έτρεξαν οι εταιρίες να αρπάξουν λόγω της doom ανάστασης που διανύουμε και όλοι θέλουν μερίδιο της πίτας. Θα περιμένω καλύτερα στο μέλλον γιατί οι ιδέες τους δεν είναι κακές, αλλά για την ώρα, ευχαριστώ, αλλά όχι ευχαριστώ.
617 
