Δύσκολο ακρόαμα. Πειραματικό και προοδευτικό με έντονη διάθεση σκοτεινού post-rock.
One man band, με μοναδικό μέλος τον κύριο Adam Magnox από το Lincoln, o οποίος μετά το ντεμπούτο του “A Perception Of Matter And Energy”, επανέρχεται με το “The Sanctimonious Hypocrites of Reality”.
Μερικές φορές είναι σαν να ακούς Agalloch (“Siren”), άλλοτε περνάει μέχρι και το djent από το μυαλό σου, αλλά συνήθως μιλάμε για μια βαριά ψυχολογικά και σκληρή ορχηστρικά μεριά του alternative rock. Φαίνεται να αγαπάει αρκετά και τους Porcupine Tree και τους Radiohead (στον τρόπο που τραγουδάει κάποιες στιγμές) ίσως, η μουσική του είναι έξυπνη και ενδιαφέρουσα, αλλά τα φωνητικά, με ποικιλία έκφρασης δε λειτουργούν πάντοτε ευεργετικά.
Βλέποντας το εξώφυλλο, καταλαβαίνεις μεμιάς πως δε είναι κάτι απλό και ότι θα χρειαστεί την πλήρη προσοχή σου για να σε κερδίσει και να σε κάνει να το νιώσεις. Κομμάτια σαν το “Noumenon” το καθιστούν ακόμη πιο ενδιαφέρον άκουσμα, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι κάτι που θα ακούσεις για να χτυπηθείς ή να χορέψεις.
Διχάστηκα, αλλά δε σιχάθηκα, και δεν είμαι σίγουρος πως κατάλαβα ακριβώς τι συμβαίνει. Το post-rock συναντά την black metal απόγνωση (φωνητικά κυρίως).
547 
