Όταν ακούς έναν δίσκο, το είδος του οποίου περνάει απαρατήρητο σε προσωπικό και μόνο επίπεδο και σε φέρνει στο σημείο να τον ακούσεις και 4 και 5 φορές στα καπάκια, τότε,κυρίες και κύριοι, έχουμε να κάνουμε με χρυσό 24 καρατίων.
Πέμπτη full length κυκλοφορία για τους Γερμανούς Orden Ogan, των οποίων την ύπαρξη αγνοούσα προσωπικά, αλλά πλέον θα ανοίξω τα μάτια μου και θα τους ψάξω περισσότερο.
Δίσκος πλούσιος σε folk στοιχεία και τρομερές μελωδίες, γκάζια που σε τσακίζουν δίνοντας σου ενέργεια και ήχος μπετόν αρμέ, αυτόν με τις σιδερόβεργες στην μέση.
Ακούγοντάς τον σου βγάζει ένα αίσθημα επικό. Σε μεταφέρει πίσω στον χρόνο τότε που Vikings και ιππότες μάχονταν σώμα με σώμα. Ακούς το δίσκο και νομίζεις ότι κρατάς ένα σπαθί στα χέρια σου και θα μπεις κι εσύ στη μάχη. Νομίζεις ότι θα βοηθήσεις τον Φρόντο να πάει το δαχτυλίδι στη Mordor. Οι μελωδίες του είναι τόσο ξεσηκωτικές που θα μπορούσαν να κάνουν ακόμα και τον πιο αδύναμο στρατό να πολεμήσει εναντίον των Ορκ του Σάρουμαν.
Με λίγα λόγια είναι ΔΙΣΚΑΡΑ με τα όλα του και αξίζει πολλές και αλλεπάλληλες ακροάσεις. Εμένα με τράβηξε από τα μαλλιά και ας είμαι και καράφλας.
856 
