Σουηδία προερχόμενοι, άρα οι βάσεις είναι τουλάχιστον σωστές…
“Πέρα από το φεγγάρι” θέλουν να μας πάνε οι Supralunar με τη μουσική τους και παρότι δεν ξεσηκώνουν τα πλήθη με τις ιδέες τους, μιας και σε μεγάλο βαθμό είναι άμεσα επηρεασμένες από άλλες μπάντες, καταφέρνουν να παρουσιάσουν ένα σύνολο 40 λεπτών που ακούγεται με ιδιαίτερη ευχαρίστηση.
Στο “A New Hope” παρουσιάζονται groovάτοι, μελωδικοί και με σεβασμό απέναντι στα 70s. Σε αρκετές φάσεις θυμίζουν Foo Fighters και The Answer, στις πιο low tempo τους στιγμές, ενώ οι Beatles και οι The Who συναντιόνται ανά τακτά διαστήματα. Και η αλήθεια είναι πως το album θα λάμβανε διθυράμβους από το γράφοντα άπαξ και οι επιρροές του group δεν ήταν τόσο εμφανείς, έχοντας την αίσθηση πως έχεις ξανακούσει και τις 12 συνθέσεις. Ξεπερνώντας αυτό, άνετα βάζω στο repeat κομμάτια όπως “People Like Us”, “Nine Candles”, “La Diabla”, “She Won’t Let Me Down”, “I’ll Cover You” και “Right vs Wrong”.
Εν κατακλείδι, το “A New Hope” είναι ένα πάρα πολύ καλό album, το όποιο θα ευχαριστηθείς ως τα μπούνια άπαξ και δεν είσαι αυστηρός με την έννοια της παρθενογένεσης. Εγκρίνεται, υπό όρους, λοιπόν.
666 
