Kαι μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποχής, ξαναμπήκα σιγά σιγά στα χωράφια του heavy metal μέσα από το τρίτο full – length τούτων των Αμερικάνων με το ιδιαίτερο όνομα.
Ομολογώ πως το “Frostburn” δεν με εντυπωσίασε. Όχι ότι είναι κακός δίσκος φυσικά.10 αρκετά καλές συνθέσεις με όμορφα refrain και μελωδίες που δεν ξεχνάς εύκολα μαζί με την καλή φωνή με δυνατό χαρακτήρα του frontman τους ανεβάζουν κομμάτια όπως τα “Knights of Dragon’s Deep”, “The Longest Journey”, “Haze of the Battlefield”, “Den of the Wolf” και “Light This City” σε πολύ ψηλά επίπεδα. Πέντε κομμάτια που ξεχωρίζουν χαρακτηριστικά από την πρώτη κιόλας στιγμή. Ακούγοντας όμως τον δίσκο ξανά και ξανά μου μένει ακόμα η πρώτη εντύπωση. Η εντύπωση πως κάτι λείπει.
Θα μου πεις όμως: “Ρε Σπύρο, μόνο και μόνο να τους δεις καταλαβαίνεις πως η μπάντα κάνει χαβαλέ και δεν το παίρνει τόσο στα σοβαρά”. Kαι δεν έχεις άδικο. Όμως εγώ γράφω γι’ αυτό που ακούω οπότε καταλήγουμε πάλι στα ίδια.
Με λίγα λόγια, το “Frostburn” είναι ένας ευχάριστος heavy metal δίσκος που μπορείς να απολαύσεις με μπυρίτσα και άραγμα με φίλους και να το παίξεις και ψαγμενιάς βάζοντας Lords of the Trident. Δίσκος όμως με ημερομηνία λήξης και που σίγουρα δεν θα σου αλλάξει τη ζωή.
577 
