Ύστερα από το γερό ντου που έκαναν στην ευρωπαϊκή αγορά οι Eat the Gun το 2013, έρχεται η ώρα της μπάντας να δείξει το κατά πόσο θα μπορέσει να συνεχίσει την εξελικτική της πορεία.
Με οδηγό λοιπόν το αρκετά καλό, αλλά όχι δα και τρομερό, “Stripped to the Bone”, το τρίο από τη Γερμανία
Πρώτο μείον, τα φωνητικά παραείναι μπροστά στην τελική μίξη, κάτι που σε σημεία αδικεί αρκετά τις ίδιες τις συνθέσεις, οι οποίες, όπως και σε άλλες δουλειές τους, δεν ξεφεύγουν από πεπατημένες, πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων όπως “Blood On Your Hands”, “Electric Life”, “Unforgotten” και “Anger”.
Κύριο θετικό η γκρούβα που βγάζει η μπάντα, ενώ από εμπορικής χροιάς, η radio friendly προσέγγιση ορισμένων συνθέσεων (πχ “How Does It Feel”), ίσως να βοηθήσει στην ευρύτερη αναγνώριση του group.
Σε γενικές γραμμές, το “Howlinwood” είναι ευχάριστο, αλλά εν τέλει κατώτερο σε σύνολο από τον προκάτοχό του, παραμένοντας στα επίπεδα των πρώτων δίσκων της μπάντας. Τουτέστιν, τις όποιες προσδοκίες είχε το ίδιο το σχήμα, δεν τις εξαργυρώνει μουσικά στο νέο του πόνημα. Αν ο σκοπός ήταν τα πιο mainstream μονοπάτια, τότε οι Eat the Gun θαρρώ πως είναι στο σωστό δρόμο, αλλά σίγουρα όχι και τον πιο εμπνευσμένο.
584 
