Δεύτερο full length για τους Fallen Arise, δικαιώνοντας όσους έτρεφαν ελπίδες ύστερα από το πολύ καλό “Ethereal”.
Το “Adeline” συνεχίζει τη female fronted μουσική ρότα της μπάντας, έχοντας ως συνοδοιπόρο τα αντρικά φωνητικά (καθαρά κι ενίοτε και brutal), ανεβάζοντας τον πήχη σε σχέση με το ντεμπούτο του group, μιας κι εδώ η ενορχήστρωση και τα συμφωνικά στοιχεία προδίδουν ένα καθόλα επαγγελματικό αποτέλεσμα που θα λατρέψουν οι φίλοι του ήχου.
Η μόνη παγίδα που βρίσκεται ενόψει των Fallen Arise είναι το ξεπερασμένο του ιδιώματος, μιας και μιλάμε για μια σκηνή που παρότι στην Ελλάδα βρίσκει εξαιρετικούς θιασώτες, στο εξωτερικό πνέει τα λοίσθια. Τουτέστιν, το είδος έχει υποστεί ένα σχετικό κορεσμό, που δε βοηθάει σε τυχόν περαιτέρω ανάπτυξη.
Πέραν αυτού όμως, το “Adeline” είναι επιβλητικό και απόλυτα εναρμονισμένο στις ποιοτικές συνταγές των Nightwish και των After Forever, της χρυσής περιόδου για τον ήχο, κάτι που από μόνο του αποτελεί μεγάλη επιτυχία, έστω κι ετεροχρονισμένη.
Μειονεκτήματα υπάρχουν γενικά στην κυκλοφορία, με τα κυριότερα ίσως τα αρκετά τετριμμένα περάσματα και τις λογής έντονα χρησιμοποιημένες ιδέες που πλέον δεν κάνουν εντύπωση. Από την άλλη, ο δίσκος είναι τόσο ολοκληρωμένος και δουλεμένος που δύσκολα κάποιος θα σταθεί σε αυτά.
Εντυπωσιακό για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά πραγματικά κρίμα που δεν κυκλοφόρησε δέκα χρόνια (και βάλε) πριν, για να γίνει χαμός!
Highlights: “Divine Bride”, “My Last Breath”, “White Crystal Angel”, “As For the Memory Remains”
601 
