Τώρα που χειμώνιασε, σκάνε και οι πιο μελαγχολικές κυκλοφορίες…
Οι An Ocean of Void, είναι εν μέρει post-ηδες, με σαφείς αναφορές στους Pink Floyd και στους Cult of Luna, συνδυάζοντας την ψυχεδέλεια με τις brutal εξάρσεις, υπό ένα γκρίζο καταθλιπτικό μουσικό πέπλο.
Η παραγωγή όμως χωλαίνει σε σημεία, θυμίζοντας πρώιμους Anathema, το οποίο ναι μεν έχει τη “γλύκα” των “τότε” growl, αλλά εν έτει 2015 αυτή η δήθεν school νοοτροπία πρέπει να σταματήσει.
Το “The Great Escape” μετράει αρκετές καλές στιγμές, αλλά δεν προτείνει κάτι νέο ηχητικά, επιμένοντας σε μανιέρες που εν τέλει κουράζουν. Συμπαθητικό μεν, αλλά προβλέψιμο και διόλου εξελίξιμο. Από πλευράς καταθλιπτικής ιδιότητας, τα πάει μια χαρά, οπότε κερδίζει πόντους. Εν κατακλείδι, όχι κακό, αλλά όχι και καλό… Θα περάσει και θα ακουμπήσει λίγους.
582