Τα μουσικά ντουέτα μόνο ασυνήθιστα δεν είναι πλέον, αλλά όσο πάει κάνουν και περισσότερο φασαρία.
Οι Γερμανοί Mantar με είχαν αναγκάσει να τους βάλω, έστω και στην τελευταία θέση, στο Top 20 του 2014 με το εξαιρετικό “Death by Burning”.
2 χρόνια μετά και υπό την αιγίδα της κραταιάς πλέον Nuclear Blast, επιστρέφουν να αφαιρέσουν και τα δοκάρια που έμειναν αγκρέμιστα. Το “Ode to the flame” συνεχίζει από κει που έμεινε το προηγούμενο. Συνδυάζει περίφημα το sludge, τις επιρροές του αρχέγονου black metal και σκληρά παρακλάδια του punk και του ευρύτερου rock n roll. Εμείς που μεγαλώσαμε με τους Motorhead, Venom και Celtic Frost και γουστάρουμε αργόστροφο ντουμάτο sludge, βρήκαμε τη νέα μας λατρεία.
Οι επιθετικές καταδρομές που μας κέρδισαν στο ντεμπούτο τους μειοψηφούν πλέον έναντι των πιο σκοτεινών ατμοσφαιρικών, χωρίς αυτό βέβαια να καθιστά το νέο δίσκο κατώτερο των προσδοκιών.
Οι καρφωτές στο ταμπούρο στο “Praise the Plague” κουνάνε τις τευτονικές πλάκες με όμορφα μνημειώδη riffs, ενώ τα καθιερωμένα σκισμένα φωνητικά και η επιτυχία της παραγωγής ανυψώνει κομματάρες σαν το “Era Borealis”.
Οι υπέροχες εναλλαγές συναισθήματος και ρυθμού στο “I, the omen” είναι κάτι το μοναδικό και το “Cross the Cross” συμπληρώνει τα ανίερα highlights του “Ode to the flame”.
Ένα album που το απολαμβάνεις από άκρη σε άκρη και σίγουρα θα τους βάλει και πάλι στη λίστα μου.
Άφησε το κομπρεσέρ. Οι Mantar τραντάζουν τόσο πολύ το έδαφος, που οι πλάκες του πεζοδρομίου θα σπάσουν από τα ντεσιμπέλ! Μην αντικαταστήσεις όμως, γιατί το ντουέτο θα σου χαλάσει και πάλι τα μερεμέτια!
Über Alles… Mantar!
507 
