Όλοι είχαμε κάποιο γνωστό ή φίλο στο λύκειο που ήταν πολύ γαμάτος και χαβαλές και cool και τον ξανασυναντάμε 15 χρόνια μετά και διαπιστώνουμε ότι έχει παραμείνει ίδιος και το αποτέλεσμα πλέον δεν είναι και τόσο καλό. Για το black metal μια τέτοια περίπτωση είναι οι Dark Funeral.
Το “Where Shadows Forever Reign” είναι το μαυρομεταλλικό ηχητικό αντίστοιχο ενός 30άρη που νομίζει ότι είναι φοβερός τυπάς και τα κορίτσια τον θαυμάζουν επειδή κάνει σούζες με το παπάκι του έξω από την καφετέρια της γειτονιάς του. Όσο αριστοτεχνικές και να είναι οι σούζες κάτι πάει λάθος κι όσο ικανοποιητικό εκτελεστικά να είναι το μαυρομέταλλο των Σουηδών, κάπου έχουν ξεμείνει στο χρονοντούλαπο, το αντίστοιχο πανκ συγκροτημάτων που ακόμα γράφουν τραγούδια για τη Θάτσερ.
Σίγουρα ο δίσκος δεν είναι κακός, είναι μια χαρά παιγμένος αλλά η βελόνα του Lord Ahriman (που είναι και το μοναδικό παλιό μέλος) κάπου έχει κολλήσει και πέρα από την τεχνολογική εξέλιξη στις παραγωγές και τα εξώφυλλα, κάπου σε ουσία η μπάντα έχει βαλτώσει.
Οι ήδη πιστοί οπαδοί της μπάντας θα μείνουν ικανοποιημένοι υποθέτω, απλά δεν νομίζω να κερδίσουν και πολλούς νέους ακροατές.
707 
