Δεύτερο άλμπουμ για τους κατά ¾ Σουηδούς, συν τον Αυστραλό Tom Sutton (πρώην μέλος Firebird/ Church of Misery) και η ημερήσια διάταξή παραμένει doom.
Όσο πιο απλό και στεγνό γίνεται, με βασικές αναφορές τους Count Raven, St. Vitus και The Obsessed, το “Red Robes” ακούγεται ευχάριστα με μπιρόνι αλλά δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο, οι συνθέσεις είναι ωραίες αλλά τυπικές και χωρίς εκπλήξεις, και προσωπικά με χαλάνε και λίγο τα χουλιγκανίστικα φωνητικά του Sutton, που δεν είναι κακά, αλλά είναι λίγο φάση προβάδικο.
Χωρίς να υπάρχει κάτι το ιδιαίτερα αρνητικό, και η αλήθεια είναι πως σαν σύνολο τους βρίσκω αρκετά συμπαθείς, δεν υπάρχει και σοβαρό κίνητρο να τους προτιμήσει κάποιος, ιδιαίτερα εν καιρώ κρίσης και με πολλές καταπληκτικές doom κυκλοφορίες την ίδια περίοδο. Καλό μεν, αλλά μόνο για συλλέκτες, είναι το είδος του άλμπουμ που παλιά δεν μπαίναμε στον κόπο να αγοράσουμε αλλά το κάναμε μια κασετούλα να υπάρχει πρόχειρο.
666 
