STONED SPIRIT: “Spirits of Zos”

Το ηπειρώτικο heavy rock (πες το stoner εσύ) ανεβαίνει τελευταία και μετά την ακουστική μου συνάντηση με τους Πρεβεζάνους 2 Headed Dogs, “πάω” στην Άρτα για τους Stoned Spirit.

Από το όνομα και μόνο μπορείς να καταλάβεις τι περιμένεις να ακούσεις. Σε πληροφορώ πως έτσι είναι!

Βαρύ ντουμάτο και ψυχεδελικό heavy rock που πλησιάζει σε ήχο μπάντες σαν τους Stoned Jesus (λόγω ονόματος μου ήρθε και ο συνειρμός, αλλά όντως έτσι είναι).

Η παραγωγή είναι πεντακάθαρη και ισόποση ανάμεσα στα μουσικά όργανα, ενώ το εναρκτήριο “Life” είναι ιδανικό για να παρουσιάσει την μπάντα.

Αυτό που ξεχωρίζει μονομιάς είναι τα βραχνιασμένα και γρεζάτα φωνητικά του Αντώνη, τα οποία έχουν μια δική τους μοναδική δυναμική και σαν πρώτη εντύπωση, τα νιώθεις πρωτότυπα.

Τα κομμάτια που απαρτίζουν το album είναι πολύ προσεκτικά δουλεμένα και δομημένα, τα φωνητικά έχουν μια ποικιλία που βοηθάει την μπάντα να μην ακούγεται σαν όλες τις άλλες και τα όργανα ρυθμού, τύμπανα και μπάσο, είναι εκείνα που σε κάνουν να θυμάσαι τις παλιές καλές εποχές στις απαρχές του doom.

Στο εξαιρετικό “Titos” (είναι και το όνομα του μπασίστα, χμμμ) παρουσιάζουν και μια πιο χαλαρή εκδοχή τους και ο Αντώνης δείχνει πως μπορεί και αλλιώς να τα πει. Οι Stoned Spirit έχουν γράψει ένα κομμάτι που θα απασχολήσει αρκετά μάλλον τη φετινή χρονιά, τους ακόλουθους της ελληνικής μαστουροσκηνής.

Και μετά POW! Σε χτυπάει μέχρι αναισθησίας το “Dare”, ένα από τα ομορφότερα εγχώρια δείγματα που έχω ακούσει τελευταία (δεν τα ακούω όλα δυστυχώς) και ανεβάζουν τους Αρτινούς ακόμα ψηλότερα στα μάτια μου, τόσο ώστε να ζητώ να τους δω και ζωντανά, αφού βλέπω πως εδώ κάτι μεγάλο γίνεται.

Doomster, χεβιμεταλλάς, φασαίος, ότι και αν είσαι, όποιος και αν είσαι, μην ξεχάσεις να τσεκάρεις τους Stoned Spirit. Μπορεί το όνομα τους να μην σε προδιαθέτει για κάτι ξεχωριστό, αλλά πίστεψε με θα σου αρέσει! Ο κατάλογος του ελληνικού βαρέως heavy rock/ doom μακραίνει και ομορφαίνει… θα μοιάζει σε λίγο με το ΧΡΥΣΟ ΟΔΗΓΟ!

670
About Δημήτρης Μαρσέλος 2206 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.