Οι άρχοντες του apocalyptic folk επιστρέφουν 6 χρόνια μετά την τελευταία κυκλοφορία τους, αλλά μια τέτοια καθυστέρηση είναι λογική όταν ξεκινάς να γράψεις ένα EP και στην πορεία καταλήγεις με διπλό άλμπουμ.
Πιστοί στο στιλ που τους ανέδειξε και τους καθιέρωσε συνεχίζουν με τη γνωστή μίξη σκοτεινής folk, μινιμαλιστικού industrial και νεοκλασικών πινελιών γεφυρώνοντας κάπου τον πρώιμο tribal ήχο της αρχής της καριέρας τους με το πιο λυρικό μελωδικό στιλ που ακολούθησαν στην συνέχεια παίρνοντας επιρροές από Current 93, Death in June και Laibach και κάνοντας τις κάτι δικό τους.
Τα 14 κομμάτια που απαρτίζουν το δίσκο αντλούν επιρροές από διάφορα σημεία της μέχρι τώρα πορείας των ORE και προφανώς επιμένουν στο γνωστό στιχουργικό μοτίβο με τις φιλοσοφικές σεξουαλικές εμμονές και το βλάσφημο παιχνίδι με τη χριστιανική εικονογραφία, με τραγούδια όπως τα “The Misanthropic Polygamist (How God’s Dream)”, “The White Rose of Dysphemism” και “Snow-White Where the Stains and Paraphilia Was Her Name” να προσφέρουν άπλετες δόσεις σπέρματος και μυστικιστικών φετίχ.
Αν και θεωρώ προηγούμενες κυκλοφορίες τους όπως τα “Cocktails, Carnage, Crucifixion & Pornography” και “ONANI (Practice Makes Perfect)” ανεπανάληπτες, το “Vision: Libertine…” είναι τουλάχιστον αντάξιο της μπάντας και σε μουσικό αλλά και σε στιλιστικό επίπεδο και αφήνει χωρίς αμφιβολία ικανοποιημένους τους μέχρι τώρα οπαδούς τους και μπορεί εύκολα να κερδίσει και καινούργιους. Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν, ευκαιρία να ξεσκονίσετε τα αξεσουάρ σας και να κατεβάσετε τη “Ζυστίν” απ’ το ράφι.
662