Μην σας ξεγελάει το μαυρομεταλλίζον εξώφυλλο και artwork, μπορεί η μουσική των Καναδών Raw να είναι μαύρη αλλά metal δεν είναι.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με αριστοτεχνικά σκατένιο ηλεκτρικό folk/blues rock που ακούγεται κάπως σαν Those Poor Bastards αν ήταν λιγότερο θεατρικοί και ακολουθούσαν την μινιμαλιστική ηλεκτρική americana αισθητική του Scott H. Biram στις ενορχηστρώσεις ή εναλλακτικά αν οι Tito and Tarantula τρώγανε downers και ασπαζόντουσαν τον κερασφόρο.
Για περιορισμένο κοινό λοιπόν το ντουέτο από το Calgary μια και παραείναι μαυρισμένοι για τους επίδοξους rednecks της ψωροκώσταινας και ταυτόχρονα αρκετά ηλεκτρικοί για τους οπαδούς πιο dark folk μονοπατιών. Όσοι μπορείτε να συνδυάσετε τα δύο όμως και γουστάρετε σκληρή dark americana καλά θα κάνετε να τσεκάρετε αυτό το δισκάκι, παρά τη σχετικά μικρή του διάρκεια είναι από τα καλύτερα που παίζουν στο είδος αυτή την περίοδο.
569 
