Οι φινλανδοί μάστορες του μελωδικού death metal, δυο χρόνια μετά το εκπληκτικό “Shadows of the Dying Sun” κάνουν το επόμενο τους δισκογραφικό βήμα κυκλοφορώντας μια φιλόδοξη όσο και μεγαλεπίβολη δουλειά.
Πρόκειται για το one track album “Winter’s Gate” το οποίο αποτελείται από την ομότιτλη 40λεπτη σύνθεση κι εξιστορεί το χειμερινό ταξίδι μιας ομάδας από Βίκινγκς προς ένα νησί δυτικά της Ιρλανδίας. Και ο τρόπος που ντύθηκε μουσικά αυτή η ιστορία είναι συγκλονιστικός.
Καταπληκτικά μελωδικά riffs που απογειώνουν τον concept επικό χαρακτήρα του έργου και τον κρατούν σε στρατοσφαιρικά επίπεδα, τρομερή η ρυθμική απόδοση του drummer Markus Hirvonen που λειτουργεί με μηχανική ακρίβεια υπέρ της στιβαρότητας και εκτρέπει μαεστρικά τις ταχύτητες στις πολυποίκιλες όσο και απολαυστικές slow ατμοσφαιρικότατες στιγμές.
Συμπλέκεται το doom, το speed melodic melodic death metal που χαρακτηρίζει την μπάντα από την αρχή – και που πάντα γειτνίαζε προς τους Dark Tranquillity – με το σαρωτικό drumming, το επικό heavy metal, την ambient (εδώ κι εκεί πετάγονται κάποια μελαγχολικά piano θέματα που σου μαγκώνουν την καρδιά και την σφίγγουν μέχρι πόνου), το prog rock / metal (τελικά οι Leprous συνεχίζουν να επιδρούν στο ευρωπαϊκό μουσικό στερέωμα με τον ογκόλιθο “The Congregation”), ακόμη και το post rock (αλήθεια, η κιθαριστική δουλειά των Ville Friman και Markus Vanhala όσο και η μίξη του μεγάλου Dan Swano, έχουν περάσει με εντυπωσιακή ομοιογένεια όλα αυτά τα ετερόκλητα στοιχεία μέσα στη μουσική των Insomnium σε βαθμό εκπληκτικής εφευρετικότητας και λειτουργικότητας).
Όσο για τον μπασίστα / τραγουδιστή Niilo Sevanen, είναι αρτιότατος, η εκφραστική του γκάμα κινείται σε όλη τη διάρκεια του έπους σε growl και βαθιά death φωνητικά, είναι δυναμικότατος, παθιασμένος και συνεχίζει να δείχνει ότι συνεχίζει να διαθέτει ένα από τα ισχυρότερα λαρύγγια που έδρασαν ποτέ στο ιδίωμα.
Το “Winter’s Gate” είναι ένας απολαυστικός death metal δίσκος, δεν με κούρασε ούτε μισή στιγμή παρά τη διάρκειά του, είναι τρομερά εμπνευσμένος, συναισθηματικότατος, υψηλού λυρισμού όσο και βαρβαρότητας. Τα έχει όλα. Και μπαίνει αυτόματα δίπλα στα κολοσσιαία έργα του συνεργάτη τους ο οποίος με τα δυο “Crimson” του πήγε το metal μερικά έτη φωτός μπροστά. Το ίδιο ακριβώς έκαναν και οι Insomnium. Ένα album στα ίδια επίπεδα, όμοια κλασικό, που τους θέτει αυτομάτως στο μουσικό Πάνθεον όλων των εποχών, απολύτως δίκαια. Τέχνη πλήρους καθαρότητας.
646 
