Άλλη μια εξαιρετική μπάντα που έχει μια λαμπρή δισκογραφική πορεία είναι και οι γερμανοί extreme death metallers (και μπορείς άνετα να χρησιμοποιήσεις οποιονδήποτε προσδιορισμό, core, melodic death κ.ο.κ.) Heaven Shall Burn οι οποίοι τρία χρόνια μετά το εκπληκτικό “Veto”, επανέρχονται με άλλο ένα πολύ ωραίο album.
Πρόκειται για το “Wanderer”, ένα σύνολο κομματιών που βρίσκει την πενταμελή αυτή ομάδα σε εξαιρετική φόρμα. Έξοχο, σύγχρονο death metal που ισορροπεί αξιοθαύμαστα ανάμεσα στη σκληρότητα και τη μελωδικότητα, που δεν αποκλίνει από το παρελθόν της μπάντας μεν, από την άλλη ακούγεται φρεσκότατο και ενθουσιώδες.
Το “Wanderer” φέρει πολλά heavy metal “μελτέμια”, η riffολογία των Maik Weichert και Alexander Dietz (κιθάρες) φλερτάρουν με σύγχρονη άποψη σε οικείες κλίμακες, είναι αρκούντως τεχνικά όσο και πιασάρικα ενώ και η solo δουλειά έχει δουλευτεί πολύ. Όσο για το ρυθμικό δίδυμο των Christian Bass (drums) και Eric Bischoff (μπάσο) κινείται με άνεση ανάμεσα στις πολυσχιδείς συνθέσεις, ενώ ο Marcus Bischoff πνέει τα μένεα ενάντια στις σύγχρονες κοινωνικές δυσλειτουργικότητες κι όλα τα κακώς κείμενα των καιρών μας, δυναμικός κι έντονα παθιασμένος, πολύ καλός growler.
Ο ήχος είναι αρκετά αμβλυμμένος, “μαλακός”, αλλά με περίσσεια όγκου και βαρύτητος, το “Wanderer” ακούγεται ευχάριστα, χωρίς να σε ενοχλήσει η ροή του ούτε μια στιγμή. Καλές στιγμές στα “Bring the War Home” και “A River of Crimson” με τις Maidenικές δισολίες τους, η thrashίτητα του “They Shall Not Pass” (μου έφερε στο νου τους Nightfall), το συγκινητικό ρεφρέν του “Downshifter”, το “Save me” το οποίο συνοδεύεται από το intro “My Heart is my Compass”, η θεΐλα “Corium”, ενώ ως highlight μπορεί άνετα να στεφθεί και η εξωπραγματική διασκευή στο “The Cry of Mankind” των My Dying Bride, πλήρως προσαρμοσμένη στο έτσι κι αλλιώς σκοτεινό / μελαγχολικό ύφος των γερμανών.
Αξιοπρεπέστατος δίσκος το “Wanderer”, βρίσκεται σε λίγο διαφορετική συνθετική ρότα από το “Veto” και συνολικά ίσως να ακούγεται λίγο υποδεέστερός του, αλλά είναι ένα album κάτι παραπάνω από αξιοπρεπές και τιμάει τη “φανέλα” που συνοδεύει το σχήμα που το δημιούργησε. Και είμαι σίγουρος ότι ακρόαση στην ακρόαση, όλο και θα μεγαλώνει.
601 
