CHARRED WALLS OF THE DAMNED: “Creatures Watching Over the Dead”

Κάλλιστα θα μπορούσαμε να πούμε πως οι Charred Walls of the Damned είναι ένα supergroup.

Με αφετηρία το 2009, το κουαρτέτο των Tim “Ripper” Owens, Jason Suecof, Steve DiGiorgio και Richard Christy (που είναι κι ο βασικός συνθέτης του group), επιδίδεται σε καταιγιστικό heavy power με αρκετά thrash στοιχεία, με το “Creatures Watching Over the Dead” να αποτελεί το τρίτο τους full length, ερχόμενο πέντε χρόνια μετά τον προκάτοχό του.

Η συνταγή ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει (και δεν έχει λόγο, εδώ που τα λέμε). Ο Christy βαράει μανιωδώς τα κύμβαλά του, παραχωρώντας αρκετά μέτρα για να ελιχθεί ο ταλαντούχος (και αναπόφευκτα Priest-ικός) Owens, ο οποίος εναλλάσσει ρόλους, δείχνοντας για πολλοστή φορά το εύρος του. Ο Suecof κεντάει με κάθε του νότα, δημιουργώντας απολαυστικές συνθήκες στις riffολογικές εκφάνσεις της εξάχορδης, έχοντας δίπλα του έναν DiGiorgio που καθιστά σαφές το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του μπάσου, το οποίο παίζει καταλυτικό ρόλο σε κάποιες συνθέσεις, δίνοντας όγκο και ρυθμό.

Και πέραν των παραπάνω, έχεις κι έναν Rob Cavestany (Death Angel) να συμμετέχει κιθαριστικά στο “Tear Me Down”, έτσι για να δέσει το γλυκό πάνω στην ταστιέρα. Α και η παραγωγή είναι παράδειγμα προς μίμηση για το είδος.

Από τεχνικής άποψης λοιπόν, δεν υφίσταται κάτι αρνητικό, με τους Charred Walls of the Damned να παράγουν στιβαρό heavy metal, κάνοντάς το μάλιστα να φαντάζει εύκολο, σε μια εποχή έντονης παρελθοντολαγνείας κι αναμασήματος. Ο παλιός όμως είναι αλλιώς και δείχνει πως η εμπειρία, στην προκειμένη, μετράει και μάλιστα πολύ.

Το “Creatures Watching Over the Dead”, παρά τη μικρή του διάρκεια, είναι ένας μικρός power/ thrash θησαυρός που θα ξεδιψάσει όσους αποζητούν κάτι ανόθευτο, ποιοτικό και σταράτο, με απόλυτο σεβασμό στις ρίζες της metal σκηνής.

551
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1412 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.