Είχα πάθει χοντρή πλάκα όταν άκουσα για πρώτη φορά το demo “The Warden” από τους Λονδρέζους Seven Sisters και δεν με κράταγε τίποτα πέρυσι στο Up the Hammers, οι οποίοι άνοιγαν την πρώτη μέρα του φεστιβάλ… έπρεπε να τους δω!
Και να σου λοιπόν που υπέγραψαν στην High Roller Records (κλασικός κυνηγός διαμαντιών) και σε λίγες μέρες βγαίνει στην φόρα η πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά.
Λονδρέζοι είπαμε ε; Και μάλιστα το όνομά τους το πήραν από την ίδια τους την περιοχή, ένα προάστιο στην βόρεια μεριά του Λονδίνου και τον ήχο τους και το ύφος τους επίσης τα πήραν από την μεταλλική παράδοση της χώρας τους.
Καθαρόαιμο βρετανικό παραδοσιακό Heavy Metal χωρίς να αντιγράφουν τα μεγαθήρια της NWOBHM εποχής αλλά χρησιμοποιούν και ενστερνίζονται επάξια όλες τις εμπνεύσεις από αυτό το ιδίωμα. Δισολίες έχουν, χωσίματα έχουν, μελωδίες έχουν, ρετρό αισθητική έχουν, riffάρες που σου μένουν έχουν και όλα αυτά πλαισιωμένα και βασισμένα στον αρχαίο ελληνικό μύθο των Πλειάδων όπου οι εφτά αδερφές ήταν κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης αλλά στο άλμπουμ ο λόγος γίνεται για έναν τύπο που πέφτει στον μάταιο έρωτα μιας εκ των αδερφών, που του παίρνει την ψυχή.
Για να μην τα πολυλογούμε, οι Seven Sisters μας δίνουν στο πιάτο έναν ώριμο δίσκο, γεμάτο ενέργεια και με πάρα πολύ καλή και φυσική παραγωγή. Είναι δίσκος που αναπνέει και καθιερώνει το συγκρότημα ως ένα από τα υποσχόμενα συγκροτήματα της βρετανικής σκηνής.
Δεν ξεχωρίζει κανένα κομμάτι διότι είναι από τις δουλειές που είναι εξολοκλήρου καταπληκτικές, δυνατές και εμένα προσωπικά με ταρακούνησε συθέμελα και μου άφησε ένα τεράστιο χαμόγελο στα μούτρα μου.
969 
