Πιστοί στο ραντεβού τους οι Ρουμάνοι ένα χρόνο μετά το αμφιλεγόμενο “Tau” επιστρέφουν με το δεύτερο μέρος της προαναγγελθείσας “Τριλογίας των Καρπαθίων”.
Το προηγούμενο άλμπουμ τους και πρώτο μέρος της τριλογίας είχε διχάσει αρκετά τους μέχρι τώρα οπαδούς τους, όχι μόνο λόγο μουσικής αλλά και επειδή ο ντράμερ Negru επέλεξε να συνεχίσει την μπάντα με ολοκαίνουργιο line-up, το οποίο παραμένει κι εδώ (κάποιοι λένε ενάντια στις επιθυμίες των υπόλοιπων παλιών μελών της μπάντας που ήθελαν απλά να διαλύσουν).
Όπως και να είχαν τα εσωκομματικά της μπάντας, τα οποία ξέρουν μόνο οι ίδιοι, το “Tau” αν και πολύ ωραίος δίσκος έπασχε από το σύνδρομο “προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου και να βρω κατεύθυνση”, κάτι το οποίο ευτυχώς δεν ισχύει για το “Zi”. Μουσικά μπορεί να κυμαίνονται στο ίδιο στιλ αλλά εδώ έχουμε μια δουλειά με πιο πολύ αυτοπεποίθηση και συνοχή. Ο ήχος παραμένει προοδευτικό folk/black metal, με τα μεταλλικά σημεία να είναι πάντα αισθητά μεν αλλά όχι ιδιαίτερα ακραία και την παράσταση να κλέβουν τα φολκλορικά στοιχεία τα οποία περνάνε με άνεση από tribal σε ψυχεδέλεια και από ατμοσφαιρικά σε επικά, θυμίζοντας ίσως μια πιο σύγχρονη κεντροευρωπαϊκή εκδοχή των Fen ή των In The Woods.
Η νέα σύνθεση απ’ ότι φαίνεται βρήκε την ισορροπία και το mojo της και οι Negura Bunget επιστρέφουν δυναμικά και διεκδικούν ξανά την θέση τους στην αφρόκρεμα του είδους. Όσοι έμειναν ικανοποιημένοι από το “Tau”, με την αναβάθμιση του “Zi” θα ενθουσιαστούν. Όσοι πάλι απογοητεύτηκαν με τις αλλαγές της προηγούμενης περιόδου ευκαιρία να ξαναδοκιμάσουν τη μπάντα, μπορεί η νέα αρχή να ήταν λίγο ταραχώδης αλλά οι Ρουμάνοι σιγά σιγά ξαναβρίσκουν το ανάστημά τους.
587 
