Όποιος παρακολουθούσε τη μικρή μεν, αλλά αξιόλογη μέχρι τώρα δισκογραφία των Agatus, είχε καταλάβει προ πολλού πως η πλάστιγγα του heavy/black metal του γκρουπ σιγά σιγά έγερνε προς το heavy κι άφηνε το black πίσω.
Στο “The Eternalist” αυτή η μετάλλαξη έφτασε το απόγειο της, αν εξαιρέσεις κάποια σκόρπια σημεία με λίγο πιο σκληρά φωνητικά και κάποια σπάνια riff, το μαυρομέταλλο σε αυτό τον δίσκο απουσιάζει.
Αυτό ίσως απογοητεύσει όσους εκτιμούσαν το υβριδικό στiλ της μπάντας, αλλά κατά τα άλλα το “The Eternalist” είναι ένας δίσκος ποιοτικότατου, απενοχοποιημένου, κλασσικού 70s και 80s heavy fakkin’ metal. Η σημαία των Iron Maiden κυματίζει ψηλά, παρέα με άλλες επιρροές όπως Warlord, η διάχυτη ατμόσφαιρα είναι κάπου μεταξύ NWOBHM και αμερικάνικου 80s heavy epic με prog πινελιές και μπόλικη μελωδία και τα αδέρφια Dorian δίνουν και πάλι ρέστα στον εκτελεστικό τομέα.
Οι Agatus μπορεί να μην παίζουν μπάλα πλέον στα black metal σαλόνια αλλά το “The Eternalist” κερδίζει επάξια μια θέση στο ράφι με τους δίσκους των Castle, Dawnbringer, BUS και όλες τις άλλες σύγχρονες μπάντες που επιμένουν παραδοσιακά. Οι χεβιμεταλάδες επενδύστε άφοβα, οι μαυρομέταλλοι πάλι μην χαλιέστε, υπάρχει ακόμα η αδερφή μπάντα Zemial για τις δικές σας ανάγκες.
662 
