Sabaton meet Astral Doors…
Κάποιος που βαριέται να διαβάσει περισσότερα κι αρκείται σε τίτλους θα μπορούσε να προσπεράσει τα υπόλοιπα κι απλά να πάει στην επόμενη κριτική.
Γιατί το τρίτο album των Σουηδών, για όσους δεν τους γνωρίζουν (διότι οι υπόλοιποι ξέρουν ακριβώς τι να περιμένουν), δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ιδανική μίξη των δυο παραπάνω συγκροτημάτων. Με τρία πρώην μέλη των Sabaton και τον τραγουδιστή των Astral Doors στη σύνθεση τους, οι Civil War δε θα μπορούσαν να είναι τίποτα διαφορετικό.
Εδώ θα μου επιτρέψετε να σταθώ λίγο στον κύριο Nils Patrik Johansson. Πρόκειται για μια σπουδαία φωνή, υποτιμημένη σίγουρα. Στα πρώτα album των Astral Doors προσπάθησε πολύ να ακούγεται σαν ένας νέος Dio, αλλά πλέον έχει αποκτήσει ένα προσωπικό στιλ που σε συνδυασμό με τη δυναμική και τη λυρικότητα της φωνής του αποτελεί πυρηνικό όπλο για τα συγκροτήματα που τραγουδάει. Όσο για τα τραγούδια καθαυτά; Είπαμε ρε παιδιά. Sabaton! Ακριβώς αυτό! Power metal ύμνοι με πομπώδη χρήση πλήκτρων, προσεγμένη κιθαριστική δουλειά, έμφαση στις μελωδίες και στα σκαλωτικά ρεφραίν κι εκπλήξεις με τραγούδια ταβέρνας στιλ “Tombstone”. Από εκεί και πέρα υπάρχουν οι πιο δυνατές πολεμικές στιγμές όπως το εναρκτήριο “Road To Victory” αλλά και mid-tempo συνθέσεις σαν το “America” ή το επικό “A Tale That Should Never Be Told”.
Όποιος αναζητά καλό στιβαρό ευρωπαϊκό power χωρίς χαρουμενιές κι έχει αφήσει πίσω στο χρόνο τη φράση “δίκαση και άγιος ο Θεός”, ας επενδύσει με κλειστά μάτια. Οι Civil War είναι εδώ και μια τριετία σε δισκογραφικό οργασμό και προσωπικά εύχομαι να παραμείνουν έτσι.
705 
