Είχα συμπαθήσει πολύ τους Breath After Coma από το πρώτο άκουσμα του ομώνυμου ντεμπούτου ΕΡ τους, και δυστυχώς για μένα δεν το έψαξα αρκετά για να τους δω ζωντανά.
Ξαφνικά δυο χρόνια μετά, έρχεται στα εισερχόμενα μου το πρώτο τους full length album και μου φεύγει, δικέ μου, το σαγόνι.
Τα τυπάκια έχουν ψάξει πολύ τη δουλειά σε όλα τα επίπεδα.
Η παραγωγή απείρως καλύτερη από την προηγούμενη προσπάθεια τους, τα κομμάτια πολύ πιο εθιστικά, το δέσιμο τους σφιχτό σαν ζουρλομανδύας και η φωνή του νεαρού της παρέας, Ορέστη, μαγευτική.
Από την αρχή, με το heavy rock ξεκίνημα του “Fool”, φωνάζουν δυνατά “ΗΡΘΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ” και η εξέλιξη του κομματιού γρήγορα σε αιφνιδιάζει. Κομμάτια με ηχητική ποικιλία σαν το “Υellow Sky” (τι ρεφρενάρα!), το αγαπημένο μου “I the animal” (εκεί που νομίζεις πως θα βγουν οι Planet of Zeus, στο γυρνάει αλλιώς), μπαλαντούλες (“So it goes”, “the love I never had”), alternative γκρούβα στο “Live in the city” και στο τέλος ένα ομώνυμο “Leaders” κερασάκι στην τούρτα.
Ωριμότητα ξεχειλίζει σε αυτά τα 40 λεπτά και χτυπάει συνθετικά πολλούς από αυτούς τους ξεθυμασμένους πέρα από τον Ατλαντικό και το “Leaders” αποτελεί μία ακόμη απόδειξη του ότι θα έχουμε πολλές ωραίες κυκλοφορίες στο Ελλάντα το 2017.
Αν το λεγόμενο post-grunge ήταν έτσι, δεν θα είχαν χαθεί καριέρες!!!
701 
