Αυτό που βάζουν στα θρίλερ, παιδάκια και παιδικά παιχνίδια γενικότερα, πολύ με κάνει και σκιάζομαι. Βγάζουν μια ανατριχίλα, ακριβώς γιατί κρύβεται μεγάλη αντίφαση σε αυτή την εικόνα.
Το αγνό και αθώο που μεταμορφώνεται σε κάτι τρομακτικό έως αρρωστημένο.
Στην περίπτωση των WINDSWEPT, υπάρχει μια παρόμοια σκηνή παραπλάνησης. Το άλμπουμ τους ξεκινά με μια μελωδική εισαγωγή από κάποιο παιχνίδι (μάλλον στοιχειωμένο) και μερικά δευτερόλεπτα αργότερα ο ερεβώδης ήχος των Ουκρανών μπλακμεταλάδων ξεκινά να ξεχύνεται στα αυτιά μας.
Ο δίσκος “The Great Cold Steppe” αποτελεί το ντεμπούτο των WINDSWEPT, αλλά ο εμπνευστής της μπάντας, Roman Sayenko δεν είναι νέος στο χώρο της black σκηνής (mastermind των σχημάτων DRUDKH, OLD SILVER KEY, PRECAMBRIAN, RATTENFÄNGER και όχι μόνον).
Το “The Great Cold Steppe” είναι ακριβώς αυτό που αποτυπώνεται και στον τίτλο του. Ένα μουσικό πόνημα που εμπνέεται και μας μεταφέρει στις στέπες. Η εικόνα και η αίσθηση ψύχους από τις ακραίες θερμοκρασίες τους, μεταφέρεται αλληγορικά στη μουσική των WINDSWEPT μέσω του δικού τους ακραίου ήχου. Αγνό, σκληρό και πολύ χειμερινό black metal.
Το άλμπουμ γράφτηκε και ηχογραφήθηκε μέσα σε τρεις ημέρες, χωρίς πρόβες και με πολλές δόσεις αυτοσχεδιασμού. Παρόλα αυτά δε δείχνει καθόλου “πρόχειρο”, αλλά πλησιάζει περισσότερο τον ήχο μιας μάλλον ζωντανής εκτέλεσης.
581 
