Σύντομη είναι η προϊστορία των ιταλών Freight Train, καθώς δημιουργήθηκαν μόλις το 2015.
Μια άγνωστη μπάντα από το Rimini που κάνει τα πρώτα της βήματα, επέλεξε μια διπλωματική κίνηση για να στρέψει το ενδιαφέρον του κόσμου πάνω της: κυκλοφόρησε άμεσα το πρώτο της video clip, μια διασκευή του “Any way you want it” των Journey, κάνοντας αμέσως κάποιο θόρυβο στις τάξεις των ακροατών του μελωδικού hard rock και του AOR.
Ακολούθησαν αρκετές ζωντανές εμφανίσεις στη βόρεια και κεντρική Ιταλία και από τις αρχές του 2017 άρχισαν οι ηχογραφήσεις του πρώτου τους άλμπουμ, που τιτλοφορείται απλά “I”.
H αρχική επιλογή της απόδοσης του τραγουδιού των Journey φανερώνει και τη μουσική ταυτότητα των ιταλών: το “Ι” είναι ένα σχετικά σύντομο σε διάρκεια άλμπουμ, μόλις 31 λεπτών. Οι Ivan Mantovani (φωνητικά), Enrico Testi (κιθάρες, φωνητικά), Anton Bagdatyev (κήμπορντς, φωνητικά), Lorenzo Pucci (μπάσο, δεύτερα φωνητικά), Andrea Cappelletti (κιθάρες) και Mattia Simoncini (ντραμς), έχουν ηχογραφήσει για το ντεμπούτο τους δέκα συνολικά τραγούδια: τα δύο είναι ουσιαστικά εισαγωγές, το “The beginning” που ανοίγει το άλμπουμ, και το “The prelude”, ένα ενδιαφέρον ακουστικό κιθαριστικό instrumental με αλλαγές στις διαθέσεις.
Από εκεί και πέρα, έχουμε την διασκευή στους Journey από το πρώτο τους βίντεο και μια ακουστική απόδοση του “Ιnto the fire” που κλείνει το άλμπουμ.
Μετά το σύντομο “The beginning”, το άλμπουμ ανοίγει παραπάνω από πειστικά, με έναν μίνι AOR ύμνο, το “You won’t fall”, με εντύπωση ανάμεσα σε Toto και πρώιμους Bon Jovi. Το “Into the fire” έχει φανερά έναν πιο hard rock χαρακτήρα, το “Another chance” θα μπορούσε εύκολα να είναι το επόμενο single του άλμπουμ, ενώ το “Here i am” που αρχίζει σαν μπαλάντα και σταδιακά δυναμώνει, θυμίζει το αμερικάνικο ραδιόφωνο άλλων εποχών.
Το “Somewhere, someday” είναι ίσως το πιο ντελικάτο τραγούδι του άλμπουμ, με νοσταλγικές μελωδίες και τον αέρα κλασικού, από τα πληρέστερα και πιο ατμοσφαιρικά τραγούδια του “Ι”. Αμέσως μετά την εισαγωγή του ακουστικού “Prelude”, έρχεται το ανθεμικό “Reach for the stars”, καλογραμμένο, με μια διαδοχή από πειστικές μελωδίες.
Οι ιταλοί, αν και φειδωλοί στην προσφορά τους (αν αφαιρέσεις τη διασκευή στους Journey και την ακουστική επανεκτέλεση τραγουδιού του δίσκου, πέφτουμε σε περίπου 25 λεπτά μουσικής), είναι περισσότερο από συμπαθητικοί, σίγουρα υποσχόμενοι και εκτελεστικά πληρούν τις προϋποθέσεις.
Χρήσιμοι για ώρες επιθυμητής ελαφρότητας και για τους φίλους αυτού του ήχου.
632 
