Σβήσε το φως κι άναψε τα μαύρα κεριά που είχες αγοράσει με σκοπό να τα χρησιμοποιήσεις σε κάποια σωστή περίσταση.
Ήρθε η ώρα λοιπόν, να μυρίσει το σπίτι σου παραφίνη, ενώ θα αφήνεις τους Nibiru να επικαλούνται κάποιες αρχαίες σκοτεινές δυνάμεις (έστω τον Μαμ-Ρα).
Τους γνώρισα το 2015 όταν και κυκλοφόρησαν το προηγούμενο album τους “Padmalotus” (review), ενώ τα “Caοsgon” και “Netrayoni” επανεκδόθηκαν για να φτάσουν σε περισσότερα άρρωστα αυτιά.
Ανέφερα τα δυο τελευταία και για έναν ακόμη λόγο. Το “Qaal Babalon” είναι η άμεση συνέχεια τους, με τους Ιταλούς μυστικιστές να επανέρχονται στην αρχική τους τελετουργική φύση. Αργά tempo, φασαριόζικα εφέ στις κιθάρες και μονολιθικά (όπως αρεσκόμαστε να τα αποκαλούμε, λόγω της αργόσυρτων, αλλά και βαρέων χτυπημάτων) τύμπανα και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι κατάλληλη για κατανάλωση απαγορευμένων ουσιών και “μαύρο” διαλογισμό.
Λόγω προϊστορίας τους, θα υποθέσω πως οι στίχοι είναι ακατάληπτα Βαβυλώνιοι και θα καταλάβεις όσα κατάλαβες ακούγοντας το μνημειώδες “Nindinunga Nimshimsargal Enlillara” των Equimanthorn. Η μουσική τους παρόλα αυτά, είναι αρκετά ριζοσπαστική, τόσο ώστε να μαγνητίσει εκείνους τους παράξενους που γουστάρουν ως θανάτου τους Oranzzi Pazuzu, τους Ufomammut και τους Sunn Ο))) (λιγότερο).
Η τελευταία πινελιά της παραγωγής έχει μπει από τον Audiosiege (Tau Cross, Converge) και το αποτέλεσμα είναι μια διασταύρωση sludge/doom/black metal που δεν αφήνει αδιάφορο ένα αυτί που έχει συνηθίσει τους ακραίους ήχους.
Σβήσε όμως τα κεριά αφού ακούσεις τα τέσσερα κομμάτια που απαρτίζουν την 57 λεπτών τελετουργία, διότι αρκετή δουλειά έχει καλοκαιριάτικα η Πυροσβεστική Υπηρεσία!
Αμήν!
595 
