Το άλμπουμ αυτό αποτελεί μια ανεξάρτητη παραγωγή και κρύβει μια μεγάλη παλιά ιστορία…
Ο τραγουδιστής Dennis Willcock και ο κιθαρίστας Terry Wapram σχηματίζουν το 1977 τους V1 αμέσως μετά από τη φυγή τους από τους… Iron Maiden.
Τα μακρινά ίχνη του Willcock στους παγκόσμιους πια πρώην band mates του, συναντά κανείς στους στίχους του “Prowler” και του “Charlotte the harlot”, κι ενώ αυτά ταξιδεύουν διαχρονικά μαζί τους, οι V1 μετά από κάποιες demo ηχογραφήσεις και live εγχώριες εμφανίσεις, με τους Steve Harris και Neil Murray σχεδόν μόνιμα στο κοινό, περνούν στη λήθη για σχεδόν 40 χρόνια.
Το “Armageddon End Of The Beginning” είναι το πρώτο άλμπουμ των V1, τέσσερις δεκαετίες μετά την ίδρυσή τους. Σήμερα, τη σύνθεση του γκρουπ συμπληρώνουν ο αμερικανός μπασίστας Dwight Wharton από την Virginia (μέλος των Buffalo Fish) και ο ντράμερ Gareth Dylan Smith. Από τα δώδεκα συνολικά τραγούδια του, τα δέκα έχουν γραφτεί στο διάστημα ‘77-‘79 και τα δύο είναι μεταγενέστερα.
Όπως είναι αναπόφευκτο με όλα τα παραπάνω δεδομένα, το άλμπουμ είναι ένα ταξίδι στο χρόνο με ένα μουσικό ύφος που στέκεται κάπου ανάμεσα στο hard rock των 70’s και το πρωτόλειο NWOBHM. Η συνθετική μανιέρα είναι απλή και στηρίζεται στην αμεσότητα και αποπνέει έναν αέρα του δρόμου. Οι ακροατές που είναι εξοικειωμένοι με αυτό τον ήχο και τα δεδομένα μιας άλλης εποχής θα το προσεγγίσουν ευκολότερα με τον αέρα της νοσταλγίας, ενώ σίγουρα όσοι προτιμούν πιο σύγχρονες εκφράσεις του σκληρού ήχου θα το βρουν παρωχημένο.
Με το επιθετικό άνοιγμα του τραγουδιού “V1” θα έλεγε κανείς πως αφήνεται ένας ηχητικός υπαινιγμός στις παλιές μέρες των Maiden, οι διαθέσεις αλλάζουν όμως άμεσα στο mid tempo “Taking you higher”. Ο μεγαλύτερος περιορισμός που καθορίζει και την ομοιότητα των τραγουδιών, πέρα από την απλότητα της φόρμουλας, είναι οι μέτριες φωνητικές δυνατότητες του Willcock, που μοιραία μικραίνουν τις αποκλίσεις.
Μεγαλύτερη σε διάρκεια και πιο ενδιαφέρουσα σύνθεση είναι σίγουρα το εννιάλεπτο “Lights” με περισσότερα χρώματα και ποικιλία, ενώ εμφανώς πιο bluesy είναι το “She ‘s so easy”.
Το ομότιτλο “Armageddon” που κλείνει το άλμπουμ, με μια πιο δραματική μελωδικότητα (σύνθεση του 2012, μαζί με το “Don’t cause a scene”), μοιάζει να ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο: αν ο υπαινιγμός γίνει πραγματικότητα θα φανεί από τη συνέχεια, εφόσον αυτή υπάρξει.
Μετά το μακρύ του ταξίδι στο χρόνο, το πρώτο άλμπουμ των V1, μέσα στην heavy rock αγνότητα και αμεσότητά του, δίνει περισσότερο την εντύπωση μιας υπόσχεσης που όφειλε να πραγματοποιηθεί και απευθύνεται αυστηρά σε αυτιά που γυμνάστηκαν με μουσική εκείνων των χρόνων.
614 
