Αυτός είναι ένας δίσκος που θέλεις να ακούσεις!
Η τέταρτη ολοκληρωμένη προσπάθεια των Νορβηγών Vulture Industries, με τίτλο “Stranger Times” συνεχίζει την παράδοση τους στην προσφορά ποιοτικής μουσική με μια ιδιαίτερη φόρμουλα ισορροπίας. Τόσο προοδευτικοί, όσο που να μην τρομάζουν τους επιφυλακτικούς, τόσο πιασάρικοι, όσο να μην κολλήσουν στα δόντια του κάθε επιλεκτικού γευσιγνώστη!
Κουκουλώνοντας για ακόμη μια φορά την θεατρικότητα των Arcturus σε ένα goth περίβλημα, δίνουν έναν παραπάνω τόνο progressive metal μουσικής, που τόσο ολοένα ανεβαίνει σε ψήφους στη Σκανδιναβία και φέρνοντας σε στιγμές ακόμη και τους The Cult, στα πιο σκοτεινά τους.
Ακούγοντας την σχεδόν οπερετική ερμηνεία του Bjornar Nilsen, που υποθέτω θα έπειθε και τον απαιτητικό Christopher Johnsson των Therion, καθώς και τη συνολικά άψογη ενορχήστρωση και παραγωγή, δεν μπορείς παρά να σκύψεις σε ένδειξη σεβασμού το κεφάλι σου βγάζοντας το ημίψηλο καπέλο σου.
Ιδιαίτερα, η χρήση της τρομπέτας στα “Strangers” και “The Beacon” μου έμεινε στο μυαλό, μαζί με την τοποθέτηση των πλήκτρων εκεί που πραγματικά χρειάζονται, χωρίς να τα κάνει βαρετά, πράγματα που με πείθουν ακόμη περισσότερο για το ποιόν των Vulture Industries, ενώ εύχομαι να μπορώ να τους δω από κοντά το Νοέμβρη που από ό,τι φαίνεται θα μας επισκεφτούν.
Το τέταρτο album των Vulture Industries λοιπόν, δημιουργεί ποικιλία συναισθημάτων, σπάει την όποια συνθετική μονοτονία που μπορεί να διακατέχει ένα rock συγκρότημα και σχεδόν ακουμπάει την λογοτεχνία σε υφή. Με τέτοιο άκουσμα, είμαι σίγουρος πως αν ήμουν ο ρινόκερος στο εξώφυλλο θα μπορούσα να αιωρούμαι πάνω από τα τριβόλια και να τα κοπανάω εγώ στο κεφάλι με την εφημερίδα, μαθαίνοντας τους πως το avant garde είναι κάτι το πολύτιμο για τη μουσική. Άντε και σε θεατρική παράσταση, ρε μάγκες!
Highlights: ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ!
874 
